Okres staropolski – dokument wystawiony przez króla Stanisława Augusta ( 1786 r. ) nadający miastu prawo do jarmarków ( w depozycie w AP w Bydgoszczy ) Magistrat 1804-1919 [1938] 24.a.: posiedzenia magistratu ( protokoły), przemysł, rzemiosło, cechy, grunty, budownictwo, budowa kościoła katolickiego, ubezpieczenia od pożarów Zarząd Miejski [1900] 1919-1939 [1940] 261.a.: wybory burmistrza i rady miejskiej, protokoły magistratu (1923-33), rady miejskiej (1927-1932), komisji, budżet administracyjny, zmiany administracyjne, wybory do Sejmu, Senatu i Sejmiku Powiatowego, stowarzyszenia i organizacje ( nadzór), rejestry mieszkańców, sprawy gruntowe, podatki i podatnicy, leśnictwo, nauczyciele, majątek szkolny, zabytki, archiwum miejskie, targi i jarmarki, ceny, sprawy stanu cywilnego, sprawy osobowe Zarząd Miejski (1939-1940) 95 j.a.: budżet, sprawy narodowościowe, przejęcia nieruchomości, szkody wojenne, zaopatrzenie, podatki, dzierżawa gruntów, budowa dróg i ulic, sprawy stanu cywilnego

Pierwsze wzmianki o Janowcu pochodzą z dnia 22 maja 1295 r., kiedy książe Przemysław II nadał prawo magdeburskie wsi szlacheckiej Janowy Młyn. Do rozbiorów miasto, którego mieszkańcy trudnili się rzemiosłem, było własnością prywatną. Od 1793 r. znalazło się w granicach państwa pruskiego.W 1816 r. miasto liczyło 298 mieszkańców, w 1875 r. zamieszkiwały tam 674 osoby. W XIX w. władze miejskie Janowca ustanowione były zgodnie z "wiejską ordynacją " z 11 marca 1850 r. Ustrój samorządu miejskiego w okresie międzywojennym regulowała ustawa z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie samorządu terytorialnego