Normatywy, posiedzenia, ewidencja członków, plany i sprawozdania z lustracji, sprawozdania z działalności, ankiety osób przebywających w obozach, adopcje, organizowanie warsztatów pracy, sprawozdania ośrodków i zakładów rolnych, rozdział darów UNRRA, pomoc zimowa, zdjęcia domów opieki całkowitej i częściowej, ośrodków zdrowia, punktów odżywiania i kuchni ludowych, kolonie letnie, inwentarze majątku, sprawozdania z likwidacji, wycinki prasowe, akta osobowe, fotografie (48 j.a.).

Wojewódzki Komitet Opieki Społecznej w Bydgoszczy jako placówka terenowa Centralnego Komitetu Opieki Społecznej został powołany zarządzeniem kierownika resortu pracy, opieki społecznej i zdrowia z 7 XII 1944 r. Podlegały mu powiatowe, miejskie i gminne komitety opieki społecznej. Likwidacja CKOS i placówek terenowych nastąpiła na mocy zarządzenia ministra pracy i opieki społecznej z 31 III 1949 r., a całkowitej likwidacji uległy w 1950 r. Kompetencje WKOS przejęły Wydziały Pracy i Opieki Społecznej PWRN, a od 1954 r. Wydziały Zdrowia i Opieki Społecznej PWRN. W 1958 r. utworzono komitety pomocy społecznej, kontynuujące działalność komitetów opieki społecznej. Do ich kompetencji należała: organizacja, prowadzenie i kontrola zakładów opieki społecznej, kuchni ludowych, punktów dożywiania, udzielanie pomocy uchodźcom, przesiedlonym, ofiarom katastrof i klęsk żywiołowych, osobom samotnym, chorym, bezdomnym, poradnictwo społeczno-prawne oraz resocjalizacja.