Karty pocztowe są w większości wymianą korespondencji między nim lub jego żoną a przyjaciółmi i współpracownikami. Granice chronologiczne za pomocą pieczątek pocztowych, a zakres terytorialny zespołu obejmuje teren Polski, Niemiec, Czech, Węgrzech, Austrii, Holandii, Szwajcarii i Nowej Zelandii. Zespół podzielono na serie i podserie, tj. na widokówki miejscowości i krain geograficznych oraz reprodukcje dzieł sztuki, fotopocztówki, pocztówki tematyczne, okazjonalne (świąteczne) i reklamowe.

Edmund Matecki był członkiem znanej w Bydgoszczy rodziny kupieckiej. Urodził się we Wrześni w 1883 r. W wieku lat 20, poszukując pracy w winiarstwie przeniósł się do Wrocławia. Prowadził tam intensywne rozpoznanie rynku zbytu win. Towarzyszyła mu obfita wymiana korespondencji, zwłaszcza kartek pocztowych, które złożyły się na kolekcję. W 1917 r. przybył do Bydgoszczy i zatrudnił się w winiarni pod firmą Johann Jacob Goerdel przy ul. Długiej 10 (dawniej: Długa 35), prowadzą przez Laurę Bohl. Winiarnia oferowała wiele gatunków win, ale jej specjalnością były wina węgierskie. W 1918 r. Matecki ożenił się z córką restauratora Ludwika Reicha Antoniną i wziął na wychowanie siostrzenicę, Stanisławę Śmidowicz oraz bratanka żony, Mariana Reicha. W latach 20-tych stał się współwłaścicielem winiarni. W 1922 r. E. Matecki uzyskał mandat członka Rady Miejskiej w Bydgoszczy. W 1925 r. został wybrany radcą, niepłatnym członkiem magistratu. Zaangażował się w pracę na rzecz instytucji opieki społecznej. Działał w organizacjach zawodowych związanych handlem winami, Stowarzyszeniu Restauratorów. W czasie wojny i okupacji Edmund Matecki pozostał w Bydgoszczy znajdując zatrudnienie we własnej, przejętej przez Niemców winiarni. Po zakończeniu wojny na krótko powrócił do winiarni, lecz 1951 r. ostatecznie zamknął firmę. Później działał w Zrzeszeniu Kupców Samodzielnych w Bydgoszczy. Zmarł 13 VI 1965 r. w Bydgoszczy i został pochowany na Cmentarzu Nowofarnym przy ul. Artyleryjskiej w Bydgoszczy.