Na zespół składają się czarno-białe i kolorowe negatywy oraz diapozytywy, przedstawiające pejzaże i tematykę dokumentalną. Magierski wykonywał zdjęcia głównie w Polsce (m.in.: Góry Świętokrzyskie, Hrebenne, Jabłeczna, Józefów, Kazimierz Dolny, Krasnobród, Lublin, Roztocze, Tatry). Fotografował nie tylko krajobraz, ale także architekturę sakralną oraz występy ludowych muzyków podczas „Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych” w Kazimierzu Dolnym. W zespole znajdują się również zdjęcia wykonane podczas naukowych wypraw na Spitsbergen, na których fotograf uwiecznił zarówno pejzaże jak i faunę i florę Arktyki (m.in. stacja polarna Calypso, rzeka Scotta, fiord Bellsund, fiord Recherche, archipelag Svalbard).

Jan Magierski (ur. 1936, Lublin - zm. 2021, Lublin) - nauczyciel akademicki, fotograf, znawca historii fotografii lubelskiej, autor tekstów poświęconych fotografii. Syn Stanisława Magierskiego, będącego jednym z czołowych fotografów międzywojennego Lublina oraz Danuty Magierskiej z domu Jankowskiej, harcerki, komendantki Lubelskiej Chorągwi Harcerek, działaczki Szarych Szeregów i Armii Krajowej. Jan Magierski ukończył Wydział Chemii na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS). W latach 1963-2002 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Akademii Rolniczej (AR). Jeszcze jako student UMCS zainteresował się fotografią. W 1961 r. należał do Lubelskiego Towarzystwa Fotograficznego. W latach 1966-1972 był prezesem lubelskiego fotoklubu Zamek. W latach 70. organizował Ogólnopolskie Wystawy „Konfrontacje” w Lublinie. W latach 1977-1981 był członkiem Komisji Fotografii Krajoznawczej Zarządu Głównego PTTK. Od lat 90. należał do Klubu Fotograficznego LX. Kwalifikacje instruktora fotografii Magierski zdobywał w Wyższym Studium Fotografii Centralnej Poradni Amatorskiego Ruchu Artystycznego CPARA w Warszawie. Jako instruktor organizował wiele plenerów fotograficznych. Od 1995 roku był członkiem Okręgu Lubelskiego Związku Polskich Artystów Fotografików (nr legitymacji ZPAF 696). Należy także do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Magierski uczestniczył w czterech naukowych ekspedycjach na Spitsbergen (w latach 1988, 1989, 1990 i 2001), gdzie - oprócz prac badawczych - fotografował. Z fotografii wykonanych podczas wypraw powstała wystawa „Krajobrazy Spitzbergenu”. W swojej twórczości zajmował się fotografią krajoznawczą, pejzażową i dokumentalną. Do najważniejszych realizacji fotografa należą serie pt. „Portrety i krajobrazy”, „Polska fotografia krajobrazowa”, „Festiwal Kapel i Śpiewów Ludowych w Kazimierzu”, „Między Wisłą a Bugiem”, „Mistrzowie polskiego pejzażu”. Brał udział w ponad 60 wystawach monograficznych i zbiorowych w kraju i za granicą. Jest laureatem wielu nagród, m.in. FIAP 1992 w Barcelonie oraz Memorial Maria Luisa w Infiesto w 2002 r. za "Noc Polarną". Magierski był także aktywnym działaczem opozycyjnym. W latach 1978-1980 współpracował z periodykiem „Spotkania. Niezależne Pismo Młodych Katolików” oraz z innymi wydawnictwami. Po 13 grudnia 1981 r. był jednym z założycieli pism podziemnych, pracował jako drukarz i redaktor. Organizował druk, sprzęt, materiały poligraficzne, transport nakładów. Był także wydawcą, drukarzem i szefem kolportażu Informatora NSZZ „Solidarność” Regionu Środkowo-Wschodniego oraz periodyku „Miesięcznik. Opinie, Komentarze, Analizy” NSZZ „Solidarność” Lublin. W 1977 roku otrzymał Dużą Złotą Odznakę Fotografa Krajoznawcy, w 1979 i 1999 r. został wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury, w 1988 r. Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2001 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał również nagrodę Honorową im. Fryderyka Kremsera (1998 r.), Srebrną Honorową Odznakę PTTK (2003 r.), oraz Krzyż Wolności i Solidarności (2017 r.). (źródła: http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/jan-magierski-ur-1936/; http://www.zpaf.lublin.pl/?page_id=99; https://fakty.interia.pl/lubelskie/news-krajobrazy-spitsbergenu-fotografie-jana-magierskiego,nId,1184289; https://www.dziennikwschodni.pl/co-gdzie-kiedy/recenzje-wydarzen/skarby-wyjete-z-popiolow,n,1000097968.html, dostęp dn. 15.05.2020)