Komisja Województwa Lubelskiego (KWL) Wydział służby ogólnej (z aktami tajnymi i Sądu Administracyjnego); 32 j.a. Wydział administracyjny; 467 j.a. Rada Obywatelska; 28 j.a. Wydział wojenny; 51 j.a. Sekcja policji; 17 j.a. Wydział skarbowy; 79 j.a. Akta osobowe brak dat ; 1400 j.a. Pomoce kancelaryjne: repertoria do akt ogólnych i szczegółowych; 6 j.a. Rząd Gubernialny Lubelski (RGL) Wydział ogólny (z aktami Sądu Administracyjnego); 67 j.a. Akta tajne; 202 j.a. Wydział administracyjny; 1816 j.a. Akta osobowe brak dat; 2357 j.a. Wydział wojenny; 26 j.a. Wydział policyjny; 90 j.a. Urząd Lekarski; 100 j.a. Wydział skarbowy; 537 j.a. Pomoce kancelaryjne: repertoria do akt ogólnych i szczegółowych, skorowidze, dzienniki podawcze, spisy akt; 29 j.a.

Postanowieniem namiestnika Królestwa Polskiego z 16 stycznia 1816 r. (Dz. Pr. Król. Pol., t. I, s. 115-120) w miejsce dotychczasowych jednostek podziału administracyjnego zwanych departamentami wprowadzono województwa, w miejsce prefektur komisje wojewódzkie, stanowiące wykonawczą władzę administracyjną na terenie województwa. Zniesiono dotychczasowe powiaty jako niższe okręgi administracyjne, tworząc na ich miejsce o wiele większe terytorialnie obwody. Województwo lubelskie podzielono na cztery obwody: lubelski obejmujący powiaty: lubelski, lubartowski, kazimierzowski; krasnostawski – powiaty: krasnostawski i chełmski; hrubieszowski – powiaty: hrubieszowski i większą część powiatu tomaszowskiego; zamojski – powiaty: zamojski, tarnogrodzki, kraśnicki i trzy gminy z powiatu tomaszowskiego (gmina tomaszowska z miastem Tomaszowem, Wieprzowe Jezioro i Rogóźno). Ukazem z 7 marca 1837 r. (Dz.Pr. Król. Pol., t. XX, s. 413) przemianowano województwa na gubernie, komisje wojewódzkie na rządy gubernialne. W 1842 r. obwody przemianowano na powiaty, zaś dotychczasowe po-wiaty na okręgi (Dz. Pr. Król. Pol. t. XXX, s. 281 i nast.). Na mocy ukazu z 21 sierpnia 1844 r. (Dz. Pr. Król. Pol., t. XXXIV, s. 452-459) wprowadzono nowy podział administracyjny Królestwa, ograniczając liczbę guberni z ośmiu do pięciu. Z połączenia guberni lubelskiej i podlaskiej utworzono rozległą gubernię lubelską z powiatami: lubelskim, krasnostawskim, hrubieszowskim, zamojskim, siedleckim, radzyńskim i łukowskim. Taki podział administracyjny utrzymał się do czasu reformy administracyjnej w 1867 r. i likwidacji dotychczas istniejących rządów gubernialnych, kiedy to na mocy ukazu z 19/31 grudnia 1866 r. wprowadzono nowy podział administracyjny w Królestwie Polskim (Dz. Pr. Król. Pol., t. 66, s. 119). Z byłej guberni lubelskiej utworzono wówczas gubernię lubelską i siedlecką. Siedzibą urzędu było miasto Lublin Status prawny – administracja ogólna. Do zadań komisji wojewódzkich należało wykonywanie zarządzeń władz zwierzchnich, nadzór nad porządkiem wewnętrznym, bezpieczeństwem mieszkańców, szkolnictwem, utrzymywanie stałego kontaktu z sądami, rozpatrywanie skarg obywateli na sesjach tzw. sądu administracyjnego. Po przemianowaniu komisji wojewódzkich na rządy gubernialne, ich kompetencje i zasięg terytorialny pozostały takie same, jak w komisjach wojewódzkich. Na czele komisji stał prezes, któremu podlegali komisarze – kierownicy wydziałów, komisarze delegowani kierujący administracją oraz sekretarz generalny. Komisje wojewódzkie posiadały początkowo pięć wydziałów: wyznań religijnych i oświecenia publicznego, administracyjnego, wojskowego, skarbowego, policji. Od 1821 r., w wyniku połączenia niektórych wydziałów, funkcjonowały wydziały: administracyjny i oświecenia, wojny i policji i skarbowy. Przy komisjach wojewódzkich działały, pochodzące z wyboru, rady obywatelskie, uczestniczące m.in. w układaniu list kandydatów na urzędy administracyjne i sądowe. Istniejąca przy komisjach służba lekarska z biegiem lat została rozbudowana w urząd lekarski, funkcjonujący również przy późniejszym rządzie gubernialnym, który sprawował nadzór nad stanem zdrowotnym i sanitarnym ludności, sprawdzanie kwalifikacji pracowników służby zdrowia, wy-dawanie im zezwoleń na wykonywanie zawodu. Po powstaniu rządu gubernialnego na jego czele stał gubernator cywilny, który miał do pomocy radców gubernialnych, kierujących poszczególnymi wydziałami: administracyjnym, wojny, policji (od 1845 r. dwa ostatnie połączono ze sobą), skarbu. Istniał po-nadto wydział służby ogólnej, na czele którego stał naczelnik kancelarii.

Zmiana nazwy zespołu oraz dat skrajnych - decyzja Komisji Metodycznej protokół nr 6/11 z dnia 04.10.2011 r.