Księgi aktów notarialnych, 1814-1828, ( sygn. 1-17) Repertorium, 1812-1832, (sygn. 18)

Notariusz Jan Turczyński prowadził kancelarię notarialną przy Sądzie Pokoju po-wiatu tarnogrodzkiego departamentu lubelskiego. Nosił on początkowo tytuł Jego Królewsko-Książęcej Mości Notariusz Publiczny w Powiecie Tarnogrodzkim De-partamentu Lubelskiego w mieście Biłgoraju, od 1814 r. nosił tytuł Notariusza Pu-blicznego Powiatu Tarnogrodzkiego, a od 1826 r. nosił miano Rejenta Powiatu Tarnogrodzkiego. Kancelaria istniała w latach 1812-1832. J. Turczyński przejął prowadzenie Kancelarii po notariuszu publicznym Ludwiku Popławskim, po któ-rym zachowało się 28 aktów z 1812 r. (ostatni z 22 V). Pierwszy akt notarialny spisał J. Turczyński 27 V 1812 r. Siedziba kancelarii mieściła się w Biłgoraju ko-lejno w budynku w Rynku nr 45, następnie pod nr 325, 295, 395, 170, od 1825 r. miała siedzibę w budynku Sądu Pokoju w Rynku pod nr 417. Status prawny - in-stytucja wymiaru sprawiedliwości - notariat. Notariusz był funkcjonariuszem pu-blicznym mianowanym dożywotnio przez króla, działającym jako osoba zaufania publicznego, powołanym do spisywania i przyjmowania aktów i kontraktów, któ-rym strony powinny lub chciały nadać formę notarialną, a także uwierzytelniania i poświadczania dokumentów. Rejenci byli uznawani za urzędników publicznych i wybierani dożywotnio przez rady wojewódzkie. Nadzór nad notariuszem/ rejentem sprawował sędzia wydziału hipotecznego Sądu Pokoju powiatu tarnogrodzkiego. Zakres właściwości terytorialnej obejmował powiat tarnogrodzki departamentu, a od 1816 r. województwa lubelskiego.