I. Zarząd Gminny w Lipnie, [1892] 1935-1939 1. Dział ogólno-organizacyjny - organizacja, wybory, sesje, zebrania, kontrola, rozliczenia z obszarami dworskimi 2. Dział finansowo-budżetowy - dochody, wydatki, budżety 3. Dział gospodarki gminnej - rolnictwo 4. Dział administracji społecznej - budowa szkoły, opieka społeczna, bezrobocie 5. Dział administracyjny - bezpieczeństwo publiczne, sprawy wojskowe, budowlane II. Der Amtskommissar des Amtsbezirks Leiperode, 1940-1944 1. Administracja ogólna - wykaz akt, spis urzędników 2. Policja - drogi, handel, sprawy meldunkowe i obywatelstwa 3. Sprawy szkolne - majątek szkolny 4. Sprawy opieki społecznej - ubodzy 5. Sprawy gospodarcze - sprawy wodne, melioracyjne, hodowlane 6. Sprawy finansowe i podatkowe III. Zarząd Gminny w Lipnie, [1935] 1945-1950 1. Dział ogólno-organizacyjny - sesje, kontrola, majątek gminny 2. Dział finansowo-budżetowy - budżety 3. Dział administracyjny - sprawy ogólne IV. Prezydium Gminnej Rady Narodowej w Lipnie, 1950-1954 sesje i zebrania, budżety W 2014 r. przejęto 15 j.a. - księgi meldunkowe

W latach 30-tych XIX w. na obszarze zaboru pruskiego zaczęto tworzyć samorząd wiejski. Na podstawie ustawy z 1833 r. powołano Distrikts-Amty (komisariaty obwodowe). Na czele każdego stał Distrikts-Kommissar (komisarz obwodowy), powoływany przez Naczelnego Prezesa Prowincji Poznańskiej. W skład Distrikts-Amtów wchodziły gminy wiejskie (kierowali nimi sołtysi) oraz obszary dworskie (kierowali nimi przewodniczący obszarów dworskich). Do kompetencji komisarzy obwodowych należało między innymi: czuwanie nad bezpieczeństwem publicznym i przestrzeganiem przepisów budowlanych i drogowych, nadzór nad związkami i stowarzyszeniami oraz nad rzemiosłem, handlem i przemysłem, prowadzenie ewidencji ludności, opieka nad ubogimi, współpraca przy organizacji wyborów. Ponadto komisarze wykonywali na podległym sobie obszarze zarządzenia landrata i innych władz nadrzędnych. Sprawy samorządu wiejskiego szczegółowo regulowała ordynacja gminna z lipca 1891 r. W 1919 r. Polska odzyskała niepodległość. Większość ziem zaboru pruskiego przyłączono do odrodzonego państwa polskiego. Odradzała się także polska administracja. Ustawa z 1919 r. przemianowała Distrikts-Amty na komisariaty obwodowe, pozostawiając im jednak podobne kompetencje administracyjne i policyjne, jak w czasach pruskich. W 1928 r. komisariaty obwodowe uległy likwidacji. W ich miejsce powołano obwody wójtowskie z wójtami na czele. Terytorialnie utworzone wójtostwa (w ich ramach gminy wiejskie i obszary dworskie) odpowiadały mniej więcej wcześniejszym komisariatom obwodowym. Wójtostwa przetrwały do dnia 1 kwietnia 1935 r. Wówczas to w oparciu o ustawę z 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządowego (Dz. U. nr 35, poz. 294) oraz zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 lipca 1934 r. w miejsce dotychczasowych obwodów wójtowskich utworzono zbiorowe gminy wiejskie, których pracami kierowały zarządy gminne. Gminy dzieliły się na gromady. Pracą gminy kierował wójt a poszczególnych gromad sołtysi. Sołtysi podlegali służbowo wójtom. Nowy podział administracyjny przetrwał do wybuchu II wojny światowej w 1939 r. Okupant niemiecki w grudniu 1939 r. wprowadził obwody urzędowe (Amtsbezirke). Zarządzali nimi komisarze obwodowi (Amtskommissar). Po wyzwoleniu spod okupacji w 1945 r. przywrócono do życia zarządy gminne, na czele których stali wójtowie. Jednocześnie utworzono gminne rady narodowe. W 1950 r. zniesiono zarządy gminne i stanowisko wójtów. Kompetencje tych organów przejęły prezydia gminnych rad narodowych., z przewodniczącymi na czele. Z dniem 1 stycznia 1955 r. zlikwidowano podział administracyjny państwa na gminy. Został zastąpiony przez gromady.