1. Wypisy z ksiąg wielkorządowych, obrady i wybory rady Gminy, okólnik władz nadrzędnych 1428-1912 (sygn. 29/63/1-9). 2. Majątek gminy, księgi rachunkowe, fasje podatkowe 1877-1912 (sygn. 29/63/10-30). 3. Ludność, sprawy wojskowe, budownictwo, roboty drogowe, szkoła, parafia, nadzór sanitarny, wypadki i przekroczenia 1890-1912 (sygn. 29/63/31-37). 4. Dzienniki podawcze 1899-1911 (sygn. 29/63/38-41).

W 1428 r. Władysław Jagiełło kupił wieś Płaszów od rodu rycerskiego Rawiczów. Od XVI w. do końca Rzeczypospolitej należała ona do wielkorządców krakowskich. Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 r. wsie podkrakowskie leżące na prawym brzegu Wisły m. in. Płaszów dostały się pod rządy austriackie i pozostały w tej zależności do poł. XIX w. Ustawa z 1866 r. dała gminom szerokie uprawnienia i nowe zasady organizacji samorządowej - rada gminna wybierała zwierzchność gminną (wójta i asesorów), gminy wiejskie podlegały samorządom powiatowym. Płaszów podlegał w pionie samorządowym wydziałowi powiatowemu w Wieliczce, w pionie państwowym c.k. starostwu w Podgórzu. Ustawa z 1868 r. przekształciła urzędy powiatowe w starostwa, utworzono także starostwo krakowskie, do którego włączono okręg urzędu powiatowego w Liszkach i Mogile. Końcem XIX w. podjęto próby włączenia gmin do Krakowa. W 1902 r. powstała komisja rozszerzenia granic Krakowa, z prezydentem Juliuszem Leo na czele. Uchwała sejmu krajowego z 13.11.1909 r. zatwierdziła przyłączenie gmin podmiejskich do Krakowa. W latach 1911-1912 włączono do Krakowa kolejne wsie m. in. Płaszów.