I. Akta prezydialne (m.in. statystyka szkód wojennych, zapomogi, odszkodowania, protokoły posiedzeń Rady Przybocznej) 1918-1922 (sygn. KUO 1-67) II. Sekcja Rolnicza w Krakowie (wykazy i korespondencja dot. warsztatów rolniczych, układ wg powiatów) 1919 (sygn. KUO 68-69) III. Oddział rachunkowy (m.in. wykazy pożyczek, asygnat pieniężnych, wypłaty w obligacjach pożyczki państwowej) 1918-1922 (sygn. KUO 70-81)

Po odzyskaniu niepodległości Krajowy Urząd Odbudowy znalazł się pod zwierzchnictwem Polskiej Komisji Likwidacyjnej. Struktura Urzędu nie uległa zmianom, nadal składał się oddziałów: budowlanego, rolniczego i leśnego oraz rękodzielniczego, handlowego i przemysłu. Chwilowo nawet zwiększył swoje kompetencje. Jednak już 7.03.1919 r. rząd mianował Generalnego Delegata, posiadającego podobne uprawnienia jak dawniej namiestnicy. Miał on m.in. przeprowadzić likwidację Krajowego Urzędu Odbudowy Galicji, co wiązało się z przejmowaniem zarządu nad gałęziami gospodarki przez poszczególne ministerstwa. 1.04.1919 r. Ministerstwo Przemysłu i Handlu przejęło agendy oddziału rękodzielniczego, handlowego i przemysłu; 1.07. 1919 r. Ministerstwo Robót Publicznych, a 1.08.1919 r. Ministerstwo Rolnictwa przejęły działy wchodzące w zakres ich kompetencji. Likwidacja Krajowego Urzędu Odbudowy zarządzona została 5.11.1919 r. przez prezesa Głównego Urzędu Likwidacyjnego na podstawie uchwały rządu z 18.07.1919 r., zakończyła się ostatecznie w 1922 r.