Podstawy działania spółdzielni: akta założycielskie i statut (korespondencja), deklaracje członkowskie i rejestr członków; 3 j. a. (1958 – 1963); Organa kolegialne: własne narady, konferencje, odprawy (protokoły posiedzeń); 4 j. a. (1958 – 1961); Planowanie i sprawozdawczość: plany i sprawozdania roczne; 2 j. a. (1958 – 1960); Pomoc prawna: sprawy w postępowaniu sądowym, arbitrażowym i przed innymi organami (egzekucja i wynajem nieruchomości na potrzeby Spółdzielni); 1 j. a. (1958-1961); Akta i ewidencja osobowa: kartoteki personalne; 2 j. a. (1958 – 1959); Finanse: finansowanie inwestycji i kapitalnych remontów (inwestycje zdecentralizowane, weksel gwarancyjny, kredyty bankowe); 1 j. a. (1959 – 1960).

Walne Zgromadzenie Założycielskie Budowlanej Spółdzielni Pracy w Ozimku odbyło się 27 stycznia 1958 roku przy ul. Wyzwolenia 60 w Ozimku. Brało w nim udział 52 członków założycieli oraz 1 inna osoba. Na przewodniczącego wybrano Jana Walecko, zastępcą został Franciszek Gwiazda, a sekretarzem Paweł Puzik. Głównym zadaniem Zgromadzenia było nadanie struktury organizacyjnej poprzez uchwalenie statutu, złożenie deklaracji członkowskich oraz określenie celów Spółdzielni. Podstawowym celem działalności spółdzielni były organizacja i rozwój, wykonawstwo robót budowlanych, remontowo – montażowych oraz produkcja materiałów budowlanych . W celu realizacji zadań statutowych spółdzielnia powinna zorganizować zakłady wytwórcze, usługowe i handlowe, nabywać, zbywać, dzierżawić majątek ruchomy i nieruchomy, zawierać umowy, zaciągać zobowiązania oraz podejmować czynności umożliwiające zrealizowanie powziętych celów. Zwrócono też uwagę na szkolenie członków, pogłębianie ich kwalifikacji i umiejętności, stwarzanie dogodnych warunków pracy poprzez zastosowanie postępowych form i metod, a także zapewnienie możliwości korzystania z urządzeń socjalnych, kulturalnych i sportowych . W tajnym głosowaniu wybrano siedmioosobową Radę Nadzorczą oraz jej dwóch zastępców . Ta z kolei wyłoniła trzech członków Zarządu . Przy Radzie Nadzorczej działała Komisja Rewizyjna oraz Samorządowo – Organizacyjna, a przy Zarządzie Komisja Inwentaryzacyjna. Projekt działalności gospodarczej Spółdzielni opierał się na planie technicznym i finansowo – przemysłowym, na świadczeniu usług na potrzeby rynku miejscowego, organizacji i przedsiębiorstw państwowych, spółdzielczych, samorządowych, zawodowych. Uchwalony preliminarz budżetowy na pierwszy kwartał funkcjonowania Spółdzielni był wstępem do ustalenia przez Zarząd pełnych planów finansowych, opartych na funduszach obrotowych, inwestycyjnych oraz udziałach członkowskich. W drodze uchwały przeznaczono 10 % zysku rocznego na inwestycje własne Spółdzielni, a 5% na cele socjalno – bytowe i kulturalno – oświatowe dla członków Spółdzielni . Z zachowanych akt wynika, że częsta zmiana członków Walnego Zgromadzenia, ich słaba znajomość zagadnień spółdzielczości pracy oraz zakresu swoich kompetencji, uniemożliwiały sprawną współpracę z Zarządem Spółdzielni, a tym samym prawidłowe funkcjonowanie Spółdzielni. Wpływ na ten stan miało również szereg innych aspektów, między innymi: brak funduszy własnych, zadłużenia w banku i u zleceniodawców, obciążenia kredytowe, opóźnienia w uiszczaniu należności za wykonaną pracę, niewłaściwe obsadzanie stanowisk, nieterminowe wypłaty dla zatrudnionych, częste opuszczanie stanowisk pracy, brak lub nieprawidłowe rozdysponowanie materiałów, co powodowało opóźnienia w realizacji zleceń. Częste były przypadki wadliwego wykonania robót, którego efektem była konieczność przeprowadzenia poprawek na koszt Spółdzielni oraz nierozliczanie się przez kierowników budów z pobranych materiałów. Brak współpracy między poszczególnymi pionami, problemy transportowe i zaopatrzeniowe wpływały na przestoje w pracy. Wszelkie podjęte na posiedzeniach próby poprawienia sytuacji Spółdzielni, pomoc Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy w formie uzupełnienia funduszu własnego Spółdzielni czy udzielanie gwarancji przy zaciągnięciu kolejnego kredytu nie dawały pożądanych rezultatów. Jak wynika z protokołu posiedzenia Rady Nadzorczej z dnia 13 listopada 1959 roku, po niespełna dwóch latach od założenia, Zarząd Spółdzielni wystosował do właściwego Sądu wniosek o ogłoszenie jej upadłości . Z korespondencji syndyka Malika Alojzego z Wojewódzkim Związkiem Spółdzielni Pracy z dnia 28 września 1961 roku wynika, że informacja o upadłości została ogłoszona przez Sąd Powiatowy w Opolu w Biuletynie Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy w dniu 10 maja 1960 roku, a w Trybunie Opolskiej 19 kwietnia tego samego roku . Prace likwidacyjne w Budowlanej Spółdzielni Pracy trwały do marca 1963 roku. Dopiero po ich zakończeniu mogło nastąpić wykreślenie z rejestru Sądowego .

Inwentaryzacja przeprowadzona w oparciu o bazę danych IZA 6.01