Rozrachunki Polski w latach 1937-1944 (księgi wpłat, instrukcje, porozumienia, umowy) z: Austrią, sygn. 1, 2; Bułgarią, sygn. 3-25, 257-258; Czechosłowacją, sygn. 26-51; Egiptem, sygn. 52-59; Francją, sygn. 60-62; Grecją, sygn. 63-77; Jugosławią: sygn. 78-99; Litwą, sygn. 100; Niemcami, sygn. 101-117; Palestyną, sygn. 118-155; Rumunią, sygn. 156-168; Słowacją, sygn. 169-170; Turcją, sygn. 171-186; Węgrami, sygn. 187-206; Włochami, sygn. 207-233; Związkiem Radzieckim, sygn. 234, 235; innymi krajami, sygn. 236 Rozrachunki PIR dotyczące obrotu towarowego: zestawienia, sprawozdania, 1937-1939, sygn. 237-244 Organizacja PIR: instrukcje, bilanse, sygn. 245-256

Polski Instytut Rozrachunkowy został utworzony na mocy dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej dnia 13 listopada 1936 roku. Działalność Instytutu obejmowała polski obszar celny. Zakres działalności PIR obejmował: czynności związane z wykonywaniem umów rozrachunkowych zawartych przez państwo lub uprawnione instytucje z państwami lub instytucjami zagranicznymi, czynności wynikające z przeprowadzenia obrotu kompensacyjnego i rozrachunkowego z zagranicą oraz czynności powierzone w zakresie kontroli obrotu towarowego z zagranicą i z Wolnym Miastem Gdańskim przez Komisję Obrotu Towarowego. Organami Instytutu byli: prezes, rada, dyrekcja, komisja rewizyjna. Po wybuchu II wojny światowej Instytut zawiesił swoją działalność. Pod szyldem PIR władze Generalnego Gubernatorstwa w Krakowie przeprowadzały prace likwidacyjne poszczególnych umów rozrachunkowych z zagranicą, Instytut wznowił więc działalność, ale w ograniczonym zakresie. Polski Instytut Rozrachunkowy został postawiony w stan likwidacji po zakończeniu działań wojennych na mocy dekretu z dnia 29 maja 1945 r.

Baza danych IZA