Przepisy kancelaryjne 1931 sygn. 1, Sprawozdania sytuacyjne 1920 -1938 sygn. 2-34, akta Referatu Rolnictwa i Reform Rolnych dotyczące komasacji, parcelacji gruntów, rejestry pomiarowe itp.

Starostwo Powiatowe w Siedlcach powstało na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 1919 r. (Dz. U. 1919 Nr 72, poz. 426) o tymczasowej organizacji powiatowych władz administracyjnych I instancji na obszarze b. zaboru rosyjskiego oraz rozporządzeń wykonawczych (Dz. Pr. PP 1919 nr 90 poz. 489 i 490). Zakończyło działalność we wrześniu 1939 roku w związku z zajęciem terytorium powiatu siedleckiego przez Niemców. Działało na terenie powiatu siedleckiego leżącego w województwie lubelskim, miało siedzibę w Siedlcach. Na czele stał starosta mianowany przez Ministra Spraw Wewnętrznych. Starosta podlegał osobowo i służbowo wojewodzie. Na terenie powiatu starosta był przedstawicielem rządu i szefem administracji ogólnej. Do zakresu działania starosty należały wszelkie sprawy administracji państwowej, z wyjątkiem tych, które przekazano administracji wojskowej, sądowej, skarbowej, szkolnej, kolejowej, pocztowo-telegraficznej oraz urzędom ziemskim. Wydawał, zatwierdzał i podpisywał wszystkie rozporządzenia starostwa, mógł pewne zakresy kompetencji powierzyć referentom. Dokładny zakres kompetencji starostwa został określony w rozporządzeniu wykonawczym Rady Ministrów z 13.11. 1919 r.(DZ.U nr 90 poz. 489): sprawy wojskowe, ewidencja ludności, sprawy związków i stowarzyszeń, sprawy kosztów leczenia, bezpieczeństwa i porządku publicznego, policji, nadzór nad prasą i widowiskami, sprawy pozwoleń na posiadanie broni, sprawy wyznaniowe, opieki społecznej, ochrony pracy, aprowizacyjne, zdrowotności, przemysłowe i handlowe, ochrony i popierania rolnictwa, weterynaryjne, łowieckie, budownictwo lądowe, wodne, drogi, kultura i sztuka, współdziałanie z innymi władzami i organami. Starostwo było władzą przełożoną gmin i miast. Rozporządzenie wykonawcze Rady Ministrów z 13 listopada 1919 r. (Dz. U 90 poz.488) określały zasady zespolenia urzędów oraz tymczasową organizację powiatowych władz administracyjnych. Kolejne zmiany wprowadzono 19 stycznia 1928 roku (Dz. U. 1928, nr 11, poz. 86) rozporządzeniem o organizacji i zakresie działania władz administracji ogólnej oraz Ministra Spraw Wewnętrznych z 30 czerwca 1930 r Właściwość starosty okresowo obejmowała też sprawy pomocy państwa w odbudowie ze zniszczeń wojennych (w latach 1925-1932), ochrony lasów prywatnych (od 1927 r.), przebudowy ustroju rolnego (od 1934 r. - Dz. U. 1933, nr 85, poz. 635) i melioracji gruntów (od 1936 r.) strukturę organizacyjną starostw ustalał wojewoda (Rozporządzenie Min. SW z 30.1930 r. Dz.U nr 55 poz.464). Na mocy Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933r. sprawy administracji reform rolnych, które leżały w gestii Powiatowych Urzędów Ziemskich włączone zostają do zakresu działań Starostów. W latach 30 - tych strukturę organizacyjną Starostwa Powiatowego tworzyły następujące Referaty: Ogólny, Organizacyjny, Bezpieczeństwa, Porządku Publicznego, Administracyjny, Wyznaniowy, Karny, Wojskowy, Przemysłowy, Wodny, Aprowizacyjny, Samorządowy, Opieki Społecznej, Budżetowo-Gospodarczy, Sanitarny, Weterynaryjny, Ochrony Lasów, Budowlany, Inwalidów Wojennych oraz Rolny.