Księgi urodzeń (unikat)1890-1916 sygn. 1-4, 8,16, Księgi małżeństw (unikat) 1890-1940 sygn. 5, 13-15,18,19, Księgi zgonów (unikat) 1890-1940 sygn. 6-7, 9-12, 20,21

Nazwa zespołu umowna. Parafia Rzymskokatolicka pw. Przemienienia Pańskiego w Garwolinie, dekanat garwoliński. Miejscowości w parafii: Garwolin, Annopol, Czyszków, Czyszkówek, Dudka, Ewelin, Feliksin, Gracjanów, Górki, Henryczyn, Huta Garwolińska, Izdebnik, Jagodne, Leszczyny, Lucin, Głosków, Goździk, Łętów, Michałówka, Miętne, Natalia, Niecieplin, Puznów Nowy i Stary, Rębków Stary, Ruda Talubska, Sulbiny, Sławiny, Unin, Zawady, Zwitówka, Żabieniec, Trąbki, Pilawa (do 1924r). W 1924r wydzielona parafia Św. Józefa w Trąbkach. Kościół drewniany istniał już w 1466 r. Po pożarze w 1825 r. nie było kościoła, a nabożeństwa przez 14 lat odprawiały się w ratuszu miejskim. W 1839 r. wybudowano niewielki kościół murowany, który przetrwał do 1890 r. Obecny kościół parafialny murowany, wybudowany w latach 1890-1894, staraniem księży Adama Sadowskiego i Józefa Oknińskiego, konsekrowany w 1900 r. przez biskupa lubelskiego Franciszka Jaczewskiego. Księgi metrykalne w parafii od 1777r. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestepstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski