Zawiera pomoce kancelaryjne: wykaz aresztowanych w śledztwie w latach 1940-1948, skorowidze „Kps” pomocy sądowej z lat 1941-1946, akta śledztw z lat 1940-1944 dotyczące spraw o zabójstwo, pobicie, przywłaszczenie mienia, podpalenie, gwałt. Pomoce kancelaryjne: - Wykaz aresztowanych w śledztwie 1940-1948 Sygn. 1, - Skorowidz "S" i „Kps” 1941 sygn.2, Repertorium Kps 1941-1943, 1944-1946 Sygn. 3-4, Akta śledztw 1940-1944 Sygn. 5-54

Aktotwórca posługiwał się dwiema pieczęciami: Sędzia Śledczy w Siedlcach (na pieczęci wpływu) i imienną Sędzia Śledczy Okręgowy Jan Kaczorowski Sędzia Sądu Okręgowego w Siedlcach. Kancelarię miał w na II piętrze budynku Sądu Okręgowego w Siedlcach przy ul. 1 Maja 15 (wejście główne do SO znajdowało się od ul. Piłsudskiego). Teren działania: powiaty Siedlce, Sokołów- Węgrów, Garwolin. Datę początkową zespołu - rok 1940 wyznacza moment wznowienia działalności przez Sąd Okręgowy w Siedlcach w okresie okupacji niemieckiej i podporządkowania sądownictwa polskiego władzom okupacyjnym, końcowa rok 1944 to data wyzwolenia spod okupacji niemieckiej i wznowienia sądownictwa polskiego. Sędzia Ślędczy przy Sądzie Okręgowym w Siedlcach podjął działałność prawdopodobnie w maju 1940 roku i działał w oparciu o przepisy przedwojenne: Kodeks Postępowania Karnego z 19 marca 1928 z późn. zmianami (tekst jednolity Dz.U. RP 1939 nr 8 poz.44) oraz o Regulamin wewnętrzego urzędowania sądów (Dz.U. 1932 nr 110 poz. 909). Śledztwo było prowadzone tylko w sprawach należących do właściwości Sądu Okręgowego. Wg KPK Prezes Sądu Okręgowego wyznaczał Sędziego Śledczego na wniosek prokuratora lub funkcję sędziego śledczego pełnił sędzia, któremu ta sprawa przypadła w w wyniku przyjętego w Sądzie Okręgowym podziału czynności, ale z akt zespołu wynika, że w okresie wojny funkcję tę pełnił stale jeden sędzia. Wniosek o przeprowadzenie śledztwa mógł wnieść także oskarżony w sprawach z oskarżenia publicznego lub sąd (zapis wg art. 264 i 291 KPK z 1939r). Zadaniem Sędziego Śledczego było wykrycie sprawców przestępstwa, pobudek działania podejrzanego, jego stanu umysłowego i zachowania po popełnieniu przestępstwa, zebranie dowodów przestępstwa, wszechstronne wyjaśnienie okoliczności celem ustalenia, czy należy przeprowadzić rozprawę główną, czy umorzyć postępowanie. Z reguły prokuratorzy zlecali sprawy zawiłe i niejasne, często wymagające przeprowadzenia ekspertyz. Śledztwo było prowadzone zawsze w sprawach o zbrodnie, w sprawach przestępstw popełnionych przez urzędników państwowych i funkcjonariuszy o przekupstwo, defraudację, nadużycie władzy. Każdy sędzia śledczy prowadził odrębne księgi: repertorium śledztw "S", repertorium pomocy sądowej udzielanej przez sędziego "Kps", repertorium karne ogólne "Ko", skorowidz poszukiwanych, wykaz aresztowanych w śledztwie. Jana Kaczorowskiego podczas nieobecności zastępowali: Stanisław Grabowski Sędzia Grodzki w Siedlcach i Józef Pogorzelski Sędzia Hipoteczny. 9.11.1944 urząd objął Z. Łukaszkiewicz, w połowie 1945r. urząd zastępcy śledczego Stanisław Grabowski. Personel pomocniczy kancelarii Sędziego Śledczego w Siedlcach stanowił jeden kancelista: w kolejności Julia Sikorska, Mieczysław Grabowski 15.05.1940-26.05.1942, Józef Pulikowski (określany jako starszy rejestrator SO) 26.05.1942-1.12.1944 oraz oddelegowywani na okres 1-3 miesięcy aplikanci: Bolesław Podniesiński, Stanisław Ryciak, Aleksander Zawirski, Piotr Leszczyński, Michał Martyniuk. Działalność sądów polskich pod okupacją niemiecką normowały zarządzenia generalnego gubernatora z 26.10.1939 r. i 19 .02. 1940 r. Spod ich kompetencji zostały wyłączone na rzecz sądów niemieckich sprawy Reichsdeutschów i Volksdeutschów oraz tych Polaków i Żydów, którzy byli oskarżeni o działalność antyniemiecką. Sędziowie śledczy zachowali swe funkcje, jednak nie wolno im było przesłuchiwać Niemców ani w charakterze świadków ani biegłych. Sędziowie śledczy działali aż do reformy sądownictwa w 1950 r, ale zmiany w postępowaniu przygotowawczym wprowadziły dekrety z 1945 i 1946 roku Kodeks Wojskowego Postępowania, o postępowaniu doraźnym, o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy państwa..

karta A z 18.12. 1998 W. Więch- Tchórzewska, posteriora dla wykazu aresztowanych 1940-1948, w 2013 r. skorygowano datę początkową zespołu zgodnie z zawartością