1. Administracja ogólna 1892-1944; 55 j.a. - ustrój i zarządzenie sądem, akta personalne urzędników, adwokatów i notariuszy, sprawdzanie aryjskości, prawnicy żydowscy. 2. Procesy cywilne 1892-1937; 163 j.a. - o uznanie własność, granice, zastawy, długi, dzierżawy, przywileje, prawo patronatu, odszkodowania. 3. Rozwody, sprawy rozwodowe 1907–1918; 11 j.a.

Sądy Krajowe (Landgerichte) rozpoczęły działalność w dniu 1 X 1879 r. (na podstawie ustawy z 27 I 1877 r.). W nowej organizacji wymiaru sprawiedliwości zjednoczonych Niemiec stanowiły one drugą instancję dla spraw cywilnych i karnych, rozpatrywanych przez sądy obwodowe. W pozostałych przypadkach były sądem pierwszej instancji. Sprawy rozstrzygano w wydziałach cywilnych i karnych (Civil und Strafkammern). Ponadto przy niektórych sądach powoływano dla spraw handlowych i przemysłowych wydziały spraw handlowych (Kammern für Handelssachen). Odwołania, apelacje i rewizje od decyzji i wyroków sądów krajowych były kierowane do Wyższego Sądu Krajowego (Oberlandesgericht). Dla ciężkich przestępstw kryminalnych przy sądach krajowych funkcjonowały sądy przysięgłych (Schwurgericht), od których apelacje i rewizje przysługiwały bezpośrednio do Sądu Rzeszy w Lipsku (Reichsgericht). Na Pomorzu utworzono w 1879 r. sądy krajowe w: Greifswaldzie, Koszalinie, Słupsku, Stargardzie Szczecińskim i Szczecinie. Tak zorganizowane sądy krajowe działały na Pomorzu bez większych zmian do 1945 r. Do II wojny światowej w magazynach archiwum szczecińskiego znalazło się kilkaset j.a. omawianych sądów krajowych. Archiwalia te były ewakuowane do Ralswicku i Tuczna. Na początku 1945 r. znaczną część registratur sądów krajowych z Pomorza przewieziono na zachodni brzeg Odry i do dziś jest przechowywana w Landesarchiv w Greifswaldzie.

W Landesarchiv w Greifswaldzie Rep. 76, 76a Stettin, 1056 j.a., 22 m.b., od początku XIX w. do 1945 r.