1. Zarządzenia i administracja ogólna 1874-1932; sygn. 1-8; 8 j.a. - repertorium akt gminnych, zarządzenia ogólne, spisy ludności, wybory do sejmiku krajowego, ławnicy, administracja gminna. 2. Sprawy policyjne 1874-1932; sygn. 9-31; 23 j.a. - nadzór nad drogami, medycyna, przepisy i zarządzenia policyjne, karanie mieszkańców, opieka weterynaryjna, nadzór nad handlem, militaria, zarządzenia w sprawie mobilizacji, służba domowa, zezwolenia budowlane, nadzór nad miarami i wagami, utrzymanie dróg i mostów. 3. Ubezpieczenia 1874-1933; sygn. 32-38; 7 j.a. - ubezpieczenia od pożarów, od nieszczęśliwych wypadków, od chorób koni i bydła, Pomorskie Towarzystwo Przeciwpożarowe. 4. Sprawy meldunkowe 1892-1930; sygn. 39-41; 3 j.a. - rejestry meldunkowe, zagraniczni robotnicy, spisy mieszkańców okręgu dworskiego. 5. Rzemiosło i zatrudnienie 1878-1930; sygn. 42-44; 3 j.a. - zarządzenia dotyczące zatrudniania kobiet i nieletnich, ogólne wiadomości o rzemiośle. 6. Finanse i podatki 1892-1932; sygn. 45-50; 6 j.a. - wpływy kasy gminnej, podatki gruntowe, budynkowe, gminne i powiatowe. 7. Rybołówstwo i rolnictwo 1875-1932; sygn. 51-52; 2 j.a. - sprawy ogólne rybołówstwa, statystyka żniw.

Gminy wiejskie na Pomorzu, jako wyodrębnione jednostki terytorialne, utworzono na początku XIX w. Ich pozycję zmieniała ordynacja z dnia 13 XII 1872 r., uzupełniona ustawą z 1891 r. W myśl powyższych postanowień gminy były organami samorządowym o kompetencjach administracyjnych, stanowiących przedłużenie władzy landrata. Na ich czele stali naczelnicy (Gemeindevorsteher), mający do pomocy pochodzące z wyboru: zarządy gmin (organy wykonawcze) oraz wydziały gminne (organy uchwałodawcze). Do kompetencji władz szczebla gminnego należały m.in.: nadzór nad bezpieczeństwem i porządkiem publicznym, gospodarką, rolnictwem, leśnictwem, organizacjami społecz-nymi i politycznymi, opieką społeczną, zdrowiem, budownictwem, ochroną przeciw pożarową oraz szkołami i kościołem. Na co dzień pracę naczelnika wspierał kilkuosobowy zarząd. Natomiast wydział kontrolował wydatki, zatwierdzał zarządzenia naczelnika, przygotowywał wprowadzanie w życie uchwał zarządu, sprawował funkcje administracyjne oraz nadzorował gospodarkę komunalną. Ponadto na mocy ordynacji z 1872 r. na obszarach dworskich i gmin wiejskich utworzono obwody urzędowe (Amtsbezirke), kierowane przez naczelników obwodowych (Amtsvorsteher). Byli oni najczęściej miejscowymi właścicielami ziemskimi, a w ich rękach złożono uprawnienia policyjne. We wspomnianym kształcie urzędy szczebla gminnego przetrwały do ustaw z lat 1932, 1933 i 1936, ograniczających samorząd. Odtąd władze gminne wraz z naczelnikiem zatwierdzał i odwoływał landrat, któremu jednocześnie podlegała cała administracja gminna. Taki stan rzeczy przetrwał do 1945 r. Administracja gminy Łysomice podlegała landratowi w Słupsku i tamtejszemu wydziałowi powiatowemu stanowiącym organy odwoławcze od decyzji władz gminnych. Akta Gminy Łysomice trafiły do archiwum szczecińskiego po zakończeniu II wojny światowej.