1. Organizacja i zarządzanie - 1945-1953; 22 j.a. 1.1. Przejmowanie i uruchamianie przedsiębiorstwa - 1945-1949; 9 j.a. 1.2. Książka obrachunkowa drożdżowni - 1948-1949; 1 j.a. 1.3. Projekty techniczne - 1947-1952; 3 j.a. 1.4. Spisy pracowników, zakresy czynności, sprawy personalne - 1945-1952; 5 j.a. 1.5. Protokoły z zebrań i narad pracowników - 1946-1953; 4 j.a. 2. Planowanie - 1946-1950; 5 j.a. 2.1. Plany finansowe - 1946-1950; 5 j.a. 3. Sprawozdawczość - 1946-1953; 14 j.a. 3.1. Bilanse i sprawozdania finansowe - 1946-1952; 9 j.a. 3.2. Sprawozdania statystyczne - 1946-1949; 3 j.a. 3.3. Sprawozdania z inwestycji - 1949-1950; 1 j.a. 3.4. Sprawozdania z działalności - 1951-1953; 1 j.a.

Dawna fabryka firmy F. Crepin znajdowała się przy ul. Oberwieck 60. i została w 1945 r. przejęta od władz radzieckich przez wydział przemysłowy Zarządu Miejskiego. Do chwili opuszczenia jej przez Niemców produkowała wysokobiałkowy (do 60%) i witaminowy ekstrakt drożdżowy pod marką „Ohlys ekstrakt” oraz drożdże piekarskie, jako produkt uboczny alkohol etylowy. O ile produkcja drożdży piekarskich stanowiła tylko produkt obliczony na sprzedaż w najbliższej okolicy Szczecina, to ekstrakt drożdżowy był ważnym artykułem sprzedawanym nie tylko w Niemczech, ale i w Belgii, państwach skandynawskich i U.S.A. Działania wojenne dotknęły fabrykę tylko w nieznacznym stopniu. Przez Niemców zostały wywiezione częściowo wirówki (wywiezione do Hamburga), generator (wywieziony do Wismaru), automatyczna tablica rozdzielcza. Skutkiem działań wojennych został postrzelony komin fabryczny, zniszczeniu uległ budynek zawierający zbiornik melasy (zbiorniki ocalały) oraz częściowo budynek biurowy i mieszkalny. Reszta urządzeń ocalała i nadawała się do uruchomienia. Nadodrzańskie Zakłady Przemysłu Drożdżowego w Szczecinie przy ul. Kolumba 60, zostały założone na zrębach poniemieckiego przedsiębiorstwa „F. Crepin” – spółki akcyjnej należącej do koncernu Norddeutsche Hefeindustrie A.G. Berlin. Dla sprzedaży ekstraktu istniała specjalna spółka handlowa „Ohlys Extrakt G.m.b.H, która posiadała wyłączne prawo sprzedaży ekstraktu. W roku 1945 nazwa brzmiała: Fabryka Drożdży i Ekstraktu Drożdżowego w Szczecinie d. „F. Crepin, natomiast w 1948 r. zmieniono nazwę na Nadodrzańskie Zakłady Przemysłu Drożdżowego w Szczecinie. Zakłady podlegały Zjednoczeniu Przemysłu Drożdżowego w Warszawie ul Marszałkowska 95. Zatrudniało około 100 osób w systemie zmianowym. Uruchomienie przedsiębiorstwa w dawnej fabryce drożdży miało miejsce 21.X.1945 r. Pierwszym dyrektorem został – dyrektor Pohl. Schemat organizacyjny przedsiębiorstwa na produkcji i w warsztatach przedstawiał się w sierpniu 1948 r. następująco – łącznie 65 osób: Produkcja (razem 45 osób): a) Drożdżownia, b) Ekstraktownia, c) Gorzelnia, d) Kotłownia, e) Ślusarze inspekcyjni, f) Pakownia Drożdży, g) Pakownia Ekstraktu; Warsztaty i gospodarczy (razem 20 osób): a) Warsztaty mechaniczne, b) Warsztat stolarski. c) Warsztat rymarski. d) Warsztat elektryczny, e) Magazyny techniczne, f) Portiernia i warownia, g) Woźni. W połowie lat 60-tych Nadodrzańskie Zakłady Przemysłu Drożdżowego w Szczecinie zostały włączone do Szczecińskich Zakładów Przemysłu Spirytusowego i Drożdżowego jako wydział Produkcji Drożdży tego przedsiębiorstwa. Wydział ten został zlikwidowany w 1981 r. W byłej drożdżowni Zakłady „Polmos” posiadały magazyn leżakowania „Starki”.

Zespół zatwierdzony decyzją KM z dnia 22.12.2016 r.