Akta zawierają dokumenty z 1850 r. dotyczące budynków zlokalizowanych przy rynku (Marktbezirk) oraz budowy kanalizacji miejskiej (1934 r.).

Początki Usedom łączą się z istniejącą tu na tak zwanym Wzgórzu Zamkowym (Schlossberg) osadą słowiańską, datowaną na VII/VIII w. Nazwa pojawia się po raz pierwszy w żywocie św. Otto z Bambergu w postaci: Uznoimia civitas. W 1155 r. w pobliżu Usedom założono klasztor w Grobii (Kloster Grobe). W XIII w. Usedom był jedym z ośrodków rezydencjonalnych książąt pomorskich. W 1267 po raz pierwszy nazwano je miastem „oppidum“, prawo lubeckie nadał mu książę Bogusław I 23 grudnia 1298 r. W następnym stuleciu Usedom otrzymało mury miejskie z 3 bramami. W latach 1475 i 1688 w mieście wybuchały groźnie pożary niszczące znaczną część zabudowań. W średniowieczu i w epoce nowożytnej mieszkańcy utrzymywali się z rzemiosła, rybołowstwa i handlu. Po wojnie trzydziestoletniej (1618-1648), której gospodarcze i demograficzne miasto odczuwać będzie jeszcze w XVIII w., znalazło się w państwie szwedzkim, do Prus włączono je w 1720 r. po pokoju sztokholmskim. Rozwój Usedom w XVIII w. był słaby; zabudowa poza murami miejskimi rozpoczęł się dopiero w latach 30. XIX w. Impulsem do rozwoju okazała się wybudowana w 1876 linia kolejowa Ducherow-Świnoujście. W XX w. Usedom rozwijał się przede wszystkim jako kurort. Ustrój miasta wykształcił się w okresie Księstwa Pomorskiego i z niewielkimi zmianami przetrwał do początku XIX w. W 1808 r. władze pruskie wprowadziły nową ordynację miejską, a w 1858 r. nowe prawo wyborcze, które co spowodowało ukonstytuowanie się pochodzącej z wyboru rady miejskiej, wybierającej zarząd miasta (Magistrat). Rada miejska była organem ustawodawczym, a magistrat wraz burmistrzem pełnił rolę wykonawczą . Ustrój miejski wzmocniła ustawa z 1853 r. Prace magistratu wspierały wyspecjalizowane deputacje miejskie . Pruska ordynacja gminna (Gemeindeverfassungsgesetz) z 1933 r. oraz Niemiecka ordynacja gminna (Deutsche Gemeideordnung) z 1935 r. ujednoliciły ustrój miast i gmin wiejskich. Odtąd na czele władz miejskich stał burmistrz wspomagany przez radców miejskich (Stadteräte) i ławników (Beiräte). Ustrój miasta określony tymi ustawami przetrwał do 1945 r.

Decyzją KM z 28.07.2015 r. nastąpiło rozdzielenie zbioru szczątków zespołów akt miast - 65/228 na zespoły proste i utworzono zespół 65/1749. Inwentarz zatwierdzony na posiedzeniu KM w dniu 28.07.2015 r.