Zarządzenia i protokoły posiedzeń, sprawy personalne członków komisji, spisy i listy rekrutów, ankiety personalne i dokumenty poborowych, organizacja poboru, sprawy ochotników oraz osób będących pod nadzorem policji i sądów, przeniesienia, odbywanie służby w innych miejscowościach, wydawanie zaświadczeń o odbywaniu służby wojskowej, starania o odroczenie, ankiety personalne poborowych - rezerwistów uwolnionych od służby wojskowej, sprawy mobilizacyjne, zasiłki dla żołnierzy i ich rodzin, sprawy finansowe, zadłużenia na rzecz szpitali i izb skarbowych innych guberni.

Urząd powstał na mocy ustawy o obowiązku służby wojskowej z 1.01.1874 r. Podlegał gubernialnemu urzędowi poborowemu. W jego skład wchodzili: naczelnik powiatu jako przewodniczący, pomocnik naczelnika do spraw wojskowo-policyjnych, komisarz włościański oraz dwóch obywateli wyznaczonych przez gubernatora, a także wójt lub burmistrz tej osady, w której przeprowadzano pobór do wojska. Do obowiązków Urzędu należało między innymi: układanie list powołanych, przeprowadzenie poboru, określenie przydatności poborowych, udzielanie odroczeń, nakładanie kar za uchylanie się od służby wojskowej, przesyłanie sprawozdań urzędowi gubernialnemu. Urząd zakończył swoją działalność w 1914 r. po ewakuacji administracji rosyjskiej.