Materiały archiwalne zawarte w zespole Akta stanu cywilnego Poczeszyńskiej Parafii Mariawitów w Starczy stanowią księgi - duplikaty akt urodzeń, małżeństw i zgonów z lat 1912 - 1916

Parafia mariawicka w Starczy została urzędowo zatwierdzona 15 lutego 1909 roku. W dniu 1 sierpnia 1909 roku odbyło się zebranie parafialne, na którym na stanowisko proboszcza parafii wybrano kapłana M. Hieronima Skrzypiciela , a do pierwszego historycznego zarządu parafii weszli bracia: Franciszek Ochocki z Własnej i Teofil Szkop z Klepaczki, członkami-kandydatami zostali wybrani bracia: Jan Baur ze Starczy i Franciszek Wachowicz z Własnej. W 1911 roku rozpoczęto budowę drewnianego kościoła w Starczy. Wcześniej starczańscy mariawici furmankami i pieszo udawali się na nabożeństwo do Koziegłów, a potem do Gniazdowa. Niestety, często na nich napadano, toteż postanowili urządzić kaplicę w prywatnym domu z Starczy. Jednak i to przeszkadzało przeciwnikom ruchu mariawickiego, gdyż kaplica została przez nich zlikwidowana. Fakt ten stał się powodem podjęcia decyzji o rozpoczęciu budowy świątyni. Stanęła ona na działce ofiarowanej przez Michała Hofmana, a przy budowie pracowała większość parafian. Budowę tę zakończono w 1912 roku. Kościół składa się z nawy głównej i zakrystii, nad którą urządzono mieszkanie dla proboszcza. Ponieważ nieliczni parafianie nie byli w stanie utrzymać proboszcza, stanowisko to piastował duszpasterz z Gniazdowa. Starczańscy mariawici mają także własny cmentarz grzebalny w Rudniku Małym, urządzony na serwitutowych gruntach na ten cel przez samych wiernych. Od 1 stycznia 1946 roku, na mocy przepisów Dekretu Rady Ministrów z dnia 25 września 1945 roku Prawo o aktach stanu cywilnego, rozpoczęły działalność państwowe urzędy stanu cywilnego .