Wydział Prac Parlamentarnych: 1944-1947, sygn. 1-84; Wydział Prawny: 1944-1947, sygn. 85-303; Wydział Personalny: 1944-1948, sygn. 304-374; Wydział Ogólny: 1945-1946, sygn. 375-389; Biuro Prasowe: 1946, sygn. 390; Biuro Odznaczeń: 1945-1947 [1948-1991], sygn. 391-394, 971-1736; Biuro Studiów; 1945-1947, sygn. 395-420; Wydział Organizacyjny: 1944-1947, sygn. 421-766; Redakcja "Rady Narodowej": 1944, 1946, sygn. 767-768; Biblioteka KRN: 1946, sygn. 769; Kancelaria Główna: 1945-1947, sygn. 770-771; Wydział Gospodarczy: 1945-1947, sygn. 772-781; Wydział Techniczny: 1945-1946, sygn. 782-783; Intendentura: 1946-1947, sygn. 784; Wydział Finansowo-Budżetowy: 1945-1946, sygn. 785-794; Sekretariat Prezydenta: korespondencja z organami administracji rządowej i samorządowej, 1945, 1947, sygn. 795-822, 970; Wydział Prezydialny: 1944-1945, 1947, sygn. 823-825, ; Sekretariat W. Barcikowskiego: 1943-1947, sygn. 826-862, 968; Sekretariat Wiceprezydenta: 1946, sygn. 863; Sekretariat Dyrektora Biura: 1946, sygn. 864-865; Druki propagandowe: 1946, sygn. 866-868; Adresy dla B. Bieruta: 1945-1946, sygn. 869-872; Akta kat.B-50: 1944-1946, sygn. 873-874; Dopływ z CA KC PZPR: Krajowa Rada Narodowa /konspiracyjna/: 1943-1944, sygn. 875-887, 895-896; Prezydium KRN /konspiracyjna/, obwody /woj. Rady Narodowe/: 1944-1945, sygn. 888-894; Biuro Prezydialne: 1944-1947, sygn. 897-937; Biuro Kontroli: 1945-1946, sygn. 938, 969; Komisje, Konwent Seniorów: 1945-1946, sygn. 939-950; Wojewódzkie Rady Narodowe: 1944-1948, sygn. 951-966; Fotokopie układów Polski z ZSRR: 1945, sygn. 967; Pieczęcie i wzory odcisków, 1946, sygn. 1737-1742; Dopływ z Ministerstwa Administracji Publicznej: organizacja Ministerstwa Administracji Państwowej - okólniki, pisma okólne, 1945-1946, sygn. 1743-1744.

Krajowa Rada Narodowa została powołana z 31 grudnia 1943 roku na 1 stycznia 1944 roku, na czele z Bolesławem Bierutem i Edwardem Osóbką-Morawskim jako jego zastępcą. Głównym inicjatorem utworzenia KRN była Polska Partia Robotnicza przy współudziale działających pod jej kierownictwem lewicowych organizacji społeczno-politycznych i wojskowych. Swój program zapowiadała wstępnie w "Manifeście demokratycznych organizacji społeczno-politycznych i wojskowych w Polsce" podpisanym przez ugrupowania wzywające do współpracy nad utworzeniem KRN, następnie skonkretyzowała w "Deklaracji Krajowej Rady Narodowej". Program ten łączył zadania walki wyzwoleńczej z zadaniami przebudowy ustroju Polski.. Za główny cel stawiał walkę zbrojną z hitlerowskim najeźdźcą (prowadzoną przez oddziały Armii Ludowej), nakreślał charakter ustroju społeczno politycznego Polski po wyzwoleniu kraju, zapowiadał utworzenie Rządu Tymczasowego. Do zakresu działania KRN należało: ustawodawstwo, kontrola działalności organów wykonawczych (PKWN, Rządy Tymczasowego, Rządy Jedności Narodowej), zwierzchnictwo i nadzór nad terenowymi radami narodowymi, decydowanie w sprawach polityki wewnętrznej i zagranicznej. Zgodnie z ustawą z dnia 11.IX.1944 r. KRN składała się z Prezydium, Biura Prezydialnego, Biura Kontroli i Komisji. Zasadniczym organem pomocniczym KRN i jej Prezydium było Biuro Prezydialne, które działało jako organ urzędniczy, nie posiadający kompetencji, zapewniający sprawne działalnie KRN. Biuro Prezydialne składało się z ośmiu wydziałów: Prac Parlamentarnych, Prawnego, Personalnego, Ogólnego, Studiów, Organizacyjnego, Gospodarczego, Technicznego, Samodzielnego Referatu Prasowego, Redakcji "Rady Narodowej", Biblioteki KRN, Kancelarii Głównej, Zarządu Nieruchomości, Intendentury, Rachuby. Rozwiązanie KRN nastąpiło automatycznie z dniem wyborów do Sejmu Ustawodawczego RP, dnia 19 stycznia 1947 r. Poszczególne wydziały wchodzące w skład byłego Biura Prezydialnego zostały przejęte przez Kancelarię Sejmu Ustawodawczego RP, Kancelarię Cywilną Prezydenta RP lub uległy przekształceniu w inny organ.