Okres zaboru rosyjskiego: zebrania wiejskie i wybory urzędników gminnych (11 j.a.; 1901-1914); zarzadzenia władz wyższych (12 j.a.; 1893-1914); korespondencja wójta (39 j.a.; 1865-1914); Kasa Pożyczkowo-Oszczędnościowa (19 j.a.; 1901-1914); Bank Włościański (5 j.a.; 1909-1913); podatki gminne (42 j.a.; 1864-1914); przymusowe ubezpieczenia ( 11 j.a.; 1897-1913); inwentarze majątków po zmarłych (11 j.a.; 1864-1913); ogólno-gospodarcze (5 j.a.; 1901-1907); drogi, mosty, szarwarki (11 j.a.; 1868-1912); budowa i utrzymanie szkół (24 j.a.; 1862-1914); zdrowie i opieka społeczna (27 j.a.; 1847-1914); statystyka rolna i ogólna (19 j.a.; 1869-1914); rolnictwo i leśnictwo (2 j.a.; 1900-1901); weterynaria i hodowla (10 j.a.; 1902-1914); koncesje na targi i rzemiosło (11 j.a.; 1868-1913); ogłoszenia o targach (7 j.a.; 1902-1908); sprawy przemysłu (3 j.a.; 1911-1914); wybory do Dumy (3j.a.; 1907-1912); sprawy wyznaniowe (5 j.a.; 1901-1908); ewidencja i kontrola ruchu ludności (48 j.a.; 1861-1914); zaświadczenia różne (12 j.a.; 1869-1914); bezpieczeństwo i porządek publiczny (59 j.a.; 1895-1914); sprawy policyjne (18 j.a.; 1867-1914); sprawy wojskowe (68 j.a.; 1867-1914); księga postanowień Sądu Gminnego (5 j.a.; 1867-1875); sprawy sądowe (17 j.a.; 1899-1912); dzienniki korespondencyjne (7 j.a.; 1867-1909); tabela likwidacyjna (1 j.a.; 1868); księgi ludności stałej i niestałej (20 j.a.; 1865-1931), Urząd Gminy 1915-1933 i Zarząd Gminy 1934-1937: sprawy ogólno-organizacyjne (20 j.a.; 1915-1939); sprawy finansowe (44 j.a.; 1915-1936); gospodarka gminna 28 j.a.; 1916-1939); sprawy administracyjne (78 j.a.; 1916-1937); akta z okresu okupacji (9 j.a.; 1940-1945)

Ukazem carskim z dnia 15 III 1859 r. dotyczącym reorganizacji gmin wiejskich w Królestwie polskim, powstała gmina Gosławice, położona na terenie powiatu piotrkowskiego, guberni warszawskiej. Z chwilą utworzenia Guberni Piotrkowskiej w 1867 r. weszła w jej skład i znalazła się w powiecie noworadomskim, który został wydzielony z powiatu piotrkowskiego. Według stanu z 1881 r. do gminy Gosławice należały następujące wsie: Antoniów, Chrzanowice, Chaba, Florentynów, Fryszerka, Gertrudów, Gosławice, Józefów, Kocierzowy, Koniecbór, Konradów, Kuchary, Kuźnica, Marianka, Okrajszów, Ostoja, Piaszczyce, Płoszów, Pudzików, Rozia, Wąglin, Widawka, Wólka Widawska, Zabłocie, Zalesie. W latach 1914 -1918 zniesiony został dotychczasowy podział na gubernie. Gmina Gosławice wraz z powiatem noworadomskim znalazła się na terenie Gubernatorstwa Lubelskiego w austrackiej strefie okupacyjnej. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 r. gmina Gosławice wraz z pow. noworadomskim znalazła się w woj. łódzkim. Na podstawie ustawy z 23 III 1933 r. i rozporządzenia Wojewody Łódzkiego z 28 IX 1933 r., o podziale obszaru gmin i o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego, obszar gminy podzielony został na 12 gromad: Chrzanowice, Gertrudów, Gosławice, Józefów, Kocierzowy, Kuźnica, Konradów, Okrajszów, Płoszów, Piaszczyce, Wąglin, Widawka. W tym czasie gmina zajmowała obszar 6184 ha i liczyła 4724 mieszkańców. W wyniku ww ustawy w miejsca urzędów gminy wprowadzono zarządy gminy. W okresie okupacji niemieckiej gminy zostały podporządkowane okupacyjnym władzom niemieckim. Powiat radomszczański znalazł się w granicach Dystryktu Radomskiego Generalnej Guberni. Z chwilą wyzwolenia kraju, na mocy ustawy KRN z 11 IX 1944 r. gmina Gosławice została przekształcona na Gminną Radę Narodową w Gosławicach.