1. Księgi ławnicze i rady miejskiej, 1552-1943, sygn. 1-62 2. Akta administracji ogólnej, 1748-1944, sygn. 63-248, 924-926, 931 3. Majątek gminy miejskiej, 1773-1945, sygn. 249-318 4. Sprawy finansowo-podatkowe, 1811-1945, sygn. 319-396, 927 5. Sprawozdania i wykazy statystyczne, 1819-1942, sygn. 397-404 6. Oświata i kultura, 1819-1942, sygn. 405-431 7. Opieka społeczna, 1806-1942, sygn. 432-485 8. Sprawy wojskowe, 1819-1915, sygn. 486-515 9. Sprawy gruntowe i leśne, 1824-1944, sygn. 516-532 10. Przemysł, rzemiosło i handel, 1810-1926, sygn. 533-590 11. Turystyka, 1911-1935, sygn. 591-599 12. Sprawy budowlane, 1808-1942, sygn. 600-629, 930 13. Sprawy metrykalne i Urzędu Stanu Cywilnego, 1794-1807, 1874-1942, sygn. 630-662 14. Akta administracji policyjnej, 1808-1926, sygn. 663-923, 928-929, 932 15. Dokumenty, 1809-1860, 4 j.a.

Pierwsza informacja o Chełmsku Śląskim (niem. Schömberg) jako o mieście pochodzi z 1289 r. W 1392 r., wraz z tym księstwem świdnicko-jaworskim, przeszło pod władzę królów czeskich. Było własnością różnych śląskich możnowładców. Nie posiadało murów obronnych. W latach 1343-1360 przeszło w posiadanie cystersów z Krzeszowa. Miastem kierowała rada, na czele której stał burmistrz. Członkowie rady byli mianowani przez opata krzeszowskiego. Jak większość miast śląskich, tak i Chełmsko zostało zniszczone w czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Po zabójstwie w Chełmsku 29 grudnia 1620 r. opata krzeszowskiego Marcina Clave, miasto zostało pozbawione praw miejskich. Odzyskało je w 1629 r. Po wojnie trzydziestoletniej rozwinęła się tutaj produkcja i tkactwo lnu. W 1707 r. osiedlono tu tkaczy z Czech. W 1763 r. sprowadzono tkaczy adamaszku z Bawarii. W XVIII w. Chełmsko rozbudowało się znacznie poza obręb średniowiecznej zabudowy. Jednak wojny śląskie (1740-1763), podczas których wojska pruskie i austriackie wielokrotnie przechodziły przez miasto, doprowadziły je do ruiny. Nastąpił też upadek tkactwa i gwałtowne zubożenie mieszkańców. W 1785 r. działało tu 112 tkaczy, pracujących na 327 krosnach. Dnia 23 marca 1793 r. wybuchł bunt tkaczy. W wyniku m.in. wojen napoleońskich pogłębiły się trudności gospodarcze. Wielki kryzys zaś nadszedł w latach 1840-1850. 11 marca 1847 r. doszło do rozruchów głodowych. W drugiej połowie XIX w. przemysł lniarski zaczął się podnosić z upadku. Dzięki temu w Chełmsku utrzymało się tkactwo rękodzielnicze. Na początku XX w. miasto liczyło 1800 mieszkańców, a w 1919 r. już tylko 1657. W 1896 r. powstało linia kolejowa z Kamienną Górą. W latach 1899-1906 zbudowano wodociągi i linię elektryczną. W latach dwudziestych XX w. powstały zakłady mechaniczne „A. Wiener” z 80 krosnami oraz „H. Wieland G.m.b.H” z 90 krosnami. W 1920 r. kolejny zakład „A. Pfeiffer”. W czasie II wojny światowej w Chełmsku Śląskim niemieccy hitlerowcy założyli obóz pracy. 10 maja 1945 r. do miasta wkroczyły wojska radzieckie, a w kilka tygodni później przedstawiciele polskiej administracji.

Inwentarz również w bazie IZA.