Akta osób uchylających się i uwolnionych od służby wojskowej: 1888, 1914-1917 - sygn. 1-2, 5; wykazy imienne osób podlegających służbie wojskowej bez konia: 1902, 1914 - sygn. 3-4 i 6.

Zgodnie z ogłoszoną w dniu 13 stycznia 1874 r. przez cara ustawą dotyczącą organizacji armii i jej uzupełnienia utworzone zostały urzędy do spraw powinności wojskowej, które miały zajmować się naborem rekrutów. Najmniejszymi jednostkami powołanymi w celu zaciągu do wojska były gminy. Kilka gmin tworzyło rejon, wchodzący w skład okręgu bądź powiatu. Urzędy powiatowe lub okręgowe podlegały bezpośrednio urzędom gubernialnym do spraw powinności wojskowej. Utworzony w 1874 r. Łowicki Powiatowy Urząd do Spraw Powinności Wojskowej w Łowiczu podlegał Warszawskiemu Gubernialnemu Urzędowi. Podobnie, jak w przypadku działającej wcześniej Powiatowej Komisji Konskrypcyjnej, w jej skład wchodził naczelnik powiatu jako przewodniczący, pomocnik naczelnika ds. policyjnych, komisarz powiatowy ds. włościańskich, lekarz powiatowy i dwóch wskazanych obywateli osiadłych. Do kompetencji Powiatowego Urzędu ds. Powinności Wojskowej należało czuwanie nad przebiegiem rekrutacji do wojska, sporządzanie wykazów osób podlegających obowiązkowi służby wojskowej, sporządzanie sprawozdań o naborze do wojska w powiecie dla urzędu gubernialnego, rozpatrywanie próśb i skarg obywateli w sprawach powoływań do służby w armii bądź zwolnienia z jej odbywania, a następnie przedkładanie ich władzom zwierzchnim. Działalność Powiatowego Urzędu ds. Powinności Wojskowej w Łowiczu ustała wraz z ewakuacją armii rosyjskiej w grudniu 1914 r. Oprac. Marek Wojtylak

IZA - inwentarz skarbowy