I. Okres międzywojenny: budżety, cech fryzjerów (sygn. 1-2, 69-70; 1930-1939 [1940]). II. Okres okupacji hitlerowskiej: podział administracyjny, statystyka ruchu ludności, budżety (sygn. 3-6; 1941-1944). III. Okres 1945-1950 1) Wydział Organizacyjno-Administracyjny: okólniki i zarządzenia, sprawy organizacyjno-prawne, plany pracy, wybory, protokoły z posiedzeń organów kolegialnych, wykaz osób zmarłych za granicą, danina narodowa, rejestry karno-administracyjne (sygn. 7-40; 1945-1950). 2) Wydział Finansowy: preliminarze budżetowe, budżety, sprawozdania z jego wykonania (sygn. 41-55, 71; 1945-1950). 3) Wydział Socjalno-Kulturalny: Komitet Biblioteczny, PCK (sygn. 56-57; 1945-1950). 4) Wydział Handlowo-Przemysłowy: browar, cech krawiecko-kuśnierski i fotografów (sygn. 58-59; 1945-1947). 5) Wydział Gospodarki Komunalnej: przedsiębiorstwa miejskie, plany inwestycyjne, wodociągi, kanalizacja, umowy kupna i sprzedaż, grobownictwo i ekshumacje (sygn. 60-68; 1945-1950). IV. Ewidencja ludności miasta: skorowidze do ksiąg meldunkowych (sygn. 72-105; 1875-1945).

W zaborze pruskim ustrój samorządu miejskiego regulowały ordynacje miejskie z 1808 r. i 1853 r. Według tej drugiej samorząd był kompetentny do zajmowania sprawami „własnym” tj. takimi, które nie przekraczały granic miasta i nie były wspólne z interesami mieszkańców innych gmin. Jednocześnie organom samorządowym, głownie burmistrzowi, przekazano prawie wszystkie sprawy administracji ogólnej. Już w 1850 r. burmistrz został organem policyjnym, stając się w ten sposób częścią administracji rządowej. Samorządowi powierzono m.in. prowadzenie urzędu stanu cywilnego, ściąganie podatków państwowych oraz niektóre czynności w zakresie spraw wojskowych (spisy poborowych, kwatery dla wojska, opieka nad wdowami sierotami po poległych żołnierzach). Po odzyskaniu niepodległości samorząd miejski działa w oparciu o prawodawstwo pruskie. Zmiany dotyczyły głównie demokratyzacji wyborów (Tyg. Urz. Naczelnej Rady Ludowej, 1919, nr 5, s. 23; nr 9, s. 44; Dz. Urz. Ministerstwa Byłej Dzielnicy Pruskiej, 1920, nr 3, s. 50-52; Dz.U, 1921, nr 71, poz. 490). Pewne zmiany wprowadziła tzw. ustawa scaleniowa z 23 marca z 1933 r. (Dz.U., nr 35, poz. 294). Organem stanowiącym i kontrolnym nadal była Rada Miejska, natomiast zarządzającym i wykonawczym został Zarząd Miejski, składających się z burmistrza, wiceburmistrza oraz ławników. Zarząd działał kolegialnie (tzw. magistrat) lub jednoosobowo poprzez burmistrza. Burmistrz był przełożonym gminy miejskiej oraz kierownikiem całej administracji i gospodarki miejskiej, jak również organem wykonawczym władz rządowych. Sam zakres działania samorządu miejskiego pozostał bez zmian. W okresie okupacji hitlerowskiej większość miast nie uzyskała praw niemieckiej ustawy gminnej z 30 stycznia 1935 r. W miejsce samorządu wprowadzono zarząd niemiecki (Stadtverwaltung), a mniejsze miasta tworzyły gminne okręgi administracyjne wraz z sąsiednimi wsiami. Na czele miasta stali komisaryczni burmistrzowie, podlegli landratom. Po II wojnie światowej ustrój władz miasta regulowała ustawa z 11 września 1944 r. o organizacji i zakresie działania rad narodowych oraz dekret PKWN z 23 listopada 1944 r. o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. 1944, nr 14, poz. 74). Organami ustawodawczymi i samorządowymi ustanowiono miejskie rady narodowe. Do ich kompetencji należało: 1) planowanie działalności publicznej, w tym ustalanie budżetu i świadczeń w naturze; 2) kontrola działalności państwowych i samorządowych organów wykonawczych pod kątem zgodności z zasadniczą linią działalności Krajowejj Rady Narodowej; 3) powoływanie samorządowych organów wykonawczych i 4) podejmowanie decyzji w sprawach majątku gminy. Rady narodowe, jako organy kontroli społecznej, miały prawo w swoim zakresie działania wyłaniać i powoływać ze swego grona nadzwyczajne komisje dla poszczególnych spraw z prawem wzywania świadków i rzeczoznawców oraz przesłuchiwania stron zainteresowanych. Organami wewnętrznymi rad narodowych były prezydia złożone z przewodniczącego, jego zastępcy oraz trzech członków. Organem wykonawczym miejskiej rady narodowej był zarząd miejski, składający się z burmistrza, wiceburmistrza oraz od 3 do 6 członków. Burmistrz realizował także, jednoosobowo i pod osobistą odpowiedzialnością, zadania z zakresu administracji ogólnej (na zasadzie „poruczonych zadań”). Decyzją Ministerstwa Administracji Publicznej z 31 października 1947 r. miasto Ostrów z początkiem 1948 r. zostało wyłączone z powiatu ostrowskiego. Miejsce burmistrza zajął prezydent, któremu przekazano również kompetencje powiatowych władz administracji ogólnej na terenie miasta (starosta grodzki). Ustawa o terenowych organach jednolitej władzy państwowej, która weszła w życie 20 marca 1950 r. (Dz.U., 1950, nr 14, poz. 130) zniosła zarządy miejskie, ich zadania przejęły prezydia miejskich rad narodowych.