1) Protokoły z Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczych KG (sygn. 1-3; [1972] 1973-1985). 2) Protokoły z posiedzeń Plenarnych KG (sygn. 4-10; 1973-1985). 3) Protokoły z posiedzeń Egzekutywy KG (sygn. 11-18; 1975-1985). 4) Protokoły z posiedzeń i kontroli Gminnej Komisji Rewizyjnej (sygn. 19; 1976-1985). 5) Protokoły z posiedzeń i kontroli Gminnej Komisji Kontroli Partyjnej (sygn. 20; 1979). 6) Statystyka (sygn. 21; 1975-1984).

Komitet gminny PZPR kierował działalnością gminnej organizacji partyjnej, w skład której, oprócz niego samego, wchodziły wszystkie podstawowe i terenowe organizacje partyjne działające w gminie. Ich powstanie związane było z utworzenia z początkiem 1973 r. gmin w miejsce dotychczasowych gromad. Początkowo podlegały miejscowym komitetom powiatowym, a od połowy 1975 r. Komitetowi Wojewódzkiemu nowopowstałego województwa kaliskiego. Władzą zwierzchnią (uchwałodawczą) gminnej organizacji partyjnej była konferencja sprawozdawczo-wyborcza. Konferencje, zwoływane nie rzadziej niż co 5 lat, rozpatrywały i zatwierdzały sprawozdania ustępujących władz, podsumowywały realizację programu partii oraz swojej organizacji, oceniały realizację wniosków i postulatów zgłoszonych przez członków partii i organizacje partyjne, uchwalały programy działania na najbliższą kadencję. Konferencje wybierały komitet gminny, organa kontrolne oraz delegatów na konferencje wyższego szczebla. W okresie między konferencjami zwierzchnią władzą był komitet gminy. Jego zadaniem było kierowanie działalnością podległych mu organizacji partyjnych, zapewnienie realizacji programu i linii politycznej partii, zadań przyjmowanych przez konferencje sprawozdawczo-wyborcze oraz uchwał komitetów nadrzędnych i swoich własnych, kształtowanie skutecznej działalności kadr partyjnych, kierowanie ich ideologicznym kształceniem, inspirowanie działalności instytucji państwowych, gospodarczych i organizacji społecznych poprzez członków partii w nich pracujących oraz współpraca z terenowymi organizacjami stronnictw sojuszniczych, Frontem Jedności Narodu (FJN), a później Patriotycznym Ruchem Odrodzenia Narodowej (PRON). Powyższe zadania komitet realizował bezpośrednio na swoich posiedzeniach plenarnych lub za pośrednictwem wybranej ze swego grona egzekutywy i wchodzących w jej skład sekretarzy. Egzekutywa była władzą wykonawczą komitetu, a jej zadaniem było kierowanie pracą partyjną między posiedzeniami komitetu. Podejmowała decyzje (także kadrowe) zapewniające realizację uchwał partii, określała kompetencje i zakres obowiązków sekretarzy oraz na bieżąco ich kontrolowała. I sekretarz organizował pracę egzekutywy i pozostałych sekretarzy, przewodniczył posiedzeniom, reprezentował komitet i występował w jego imieniu na zewnątrz. Pozostali sekretarze kierowali pracą partyjną w powierzonych im działach. Organami kontrolnymi była gminna komisja rewizyjna oraz gminna komisja kontroli partyjnej, połączone w 1986 r. w jedną komisję kontrolno-rewizyjną. Ich zadaniem było kontrolowanie i ocenianie: sposobu załatwiania spraw przez organizacje, komitety partyjne i aparat partyjny, zwłaszcza wniosków i skarg, zarządzania funduszem i majątkiem partyjnym, prowadzenia gospodarki wewnątrzpartyjnej, prawidłowości i terminowości opłacania składek. Komisje miały także prawo kontrolować członków partii w zakresie przestrzegania statutu PZPR i moralności socjalistycznej oraz karać współtowarzyszy, łącznie z wydaleniem z partii, za m.in. wykroczenia przeciwko zasadom ideowym i programowym PZPR, podważanie jedności partii, naruszanie dyscypliny partyjnej, nadużycia, czy wykorzystywanie zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji dla osiągania korzyści materialnych. Komitety gminne współrządziły gminą, nadzorowały działalność urzędu gminy i naczelnika oraz kierowały pracą gminnych rad narodowych, których przewodniczącym był najczęściej I sekretarz KG. Ich znaczenie zmalało wraz ze zmianami politycznymi w 1989 r., a w styczniu 1990 r. uległy, wraz z całą partią, likwidacji.