W 1699 r. anonimowy rysownik wykonał miedziorytnicze
drzewo Radziwiłłów, dedykowane kanclerzowi litewskiemu Karolowi
Stanisławowi Radziwiłłowi (1669-1719) przez Józefa Łyszkiewicza,
ucznia nieświeskiego kolegium jezuitów, z rzędami herbów wzdłuż
bocznych marginesów (po lewej 26 herbów, królów polskich i innych domów panujących Europy, a po prawej 30 herbów rodów spokrewnionych z Radziwiłłami, m.in. Sanguszków, Chodkiewiczów, Sapiehów, Denhoffów, Tęczyńskich, Tarnowskich, Zamoyskich), natomiast rozmieszczone na konarach koła, obwiedzione wieńcami liści, zawierają imiona i godności poszczególnych osób. Rycina ta nie zawiera żadnych wizerunków Radziwiłłów; portrety pięciu rzekomych protoplastów (Ursinusa, Caesarinusa, Dosprungusa, Palemona i Hektora), widniejące w medalionach u dołu, jednoznacznie wskazywały na „starożytne” pochodzenie rodu. W rycinie nie zabrakło jednak przedstawień
figuralnych, ponad drzewem ukazana jest Matka Boska z Dzieciątkiem i towarzyszący jej święci (bądź otoczeni czcią, ale nie kanonizowani) - po lewej Michał Archanioł, Kazimierz, Karol Boromeusz i Michał Giedroyć, po prawej Mikołaj bp, Stanisław bp, Mateusz (?) i Stanisław Kostka.
Anonimowy miedzioryt to odbitka wykonana z czterech płyt. Na zlecenie Michała Kazimierza Radziwiłła „Rybeńki” (1702-1762), wojewody wileńskiego i hetmana wielkiego litewskiego, tenże miedzioryt skopiował w latach 1740-1742 gdański rytownik Peter Böse (znany jedynie z tego dzieła). Kompozycja została powtórzona ściśle według ryciny z 1699 r., a niewielkie różnice polegają na zmianie treści dedykacji (tym razem adresowanej do Michała Kazimierza Radziwiłła), oraz na powiększenie drzewa o dodanie na jego szczycie dwóch kół z imieniem Karola Stanisława „Panie Kochanku” (1734-1790) i jego brata bliźniaka Janusza, urodzonych w 1734 r. Na tym egzemplarzu odbitki podana jest data śmierci Janusza (1750), co świadczy o wykorzystaniu istniejących płyt miedziorytniczych (sumariusze archiwalne z XVIII i XIX w., przekazują nam, że znajdowały się w archiwum nieświeskim Radziwiłłów), do wydawania kolejnych, aktualizowanych edycji ryciny.
Индекс папки
Нет данных
Внешнее состояние
несвязанные
Физическое состояние
Хорошее
Количество страниц
1
Формат
Нет данных
Наличие микрофильмов
Нет микрофильмов
Языки:
łaciński
Давний архивный шифр
Нет данных
Внутренняя форма
druk
Количество листов
Нет данных
Доступная
jednostka.cywilna.dostepnosc.12
Замечания
Opis innego egzemplarza tablicy: http://dziedzictwo.polska.pl/katalog/skarb,Drzewo_genealogiczne_R adziwillow_z_okolo_1742_roku,gid,197005,cid,1848.htm?body=desc (10.12.2010)
Форма единицы
Нет данных
Обоснование
Нет данных
Дата истечения ограничений на доступ
Нет данных
Степень оцифрования
Нет цифровых копий
Номер микрофильма
Нет данных
Нет данных
Нет данных
dodano.tag
przekroczono.liczbe.dozwolonych.znakow
slowo.znajduje.sie.na.czarnej.liscie
nie.mozna.dodac.tego.samego.tagu.ponownie
Теги
теги пользователейиндексы, предоставленные архивами
Wykres potomków w układzie poziomym (wystylizowany na drzewo)
Henryka Brühla, pierwszego ministra Saksonii, wykonane na
zamówienie Jana Linowskiego przez F.L. Schutnera, mające
potwierdzać rzekome pokrewieństwo Brühla z rodem Ocieskich.
1757
Wykres potomków w układzie poziomym (wystylizowany na drzewo)
Kossakowskich herbu Ślepowron (oraz niektórych ich krewnych,
głównie Potockich) przygotowane przez Stanisława
Kossakowskiego (1837 – 1905), wraz z miniaturami portretów oraz
przedstawień najbardziej zaszczytnych wydarzeń w dziejach rodu, a
także gmachów powiązanych z tym rodem.
1904
Wykres potomków w układzie poziomym (wystylizowany na drzewo)
Niewiarowskich herbu Półkozic wykonane przez Ignacego
Ebertowskiego, inżyniera województwa sandomierskiego, z
potwierdzoną autentycznością jego podpisu przez Komisję
Województwa Sandomierskiego.
1838
Wykres potomków układzie pionowym Ogińskich z Kozielska, herbu
Oginiec, sporządzony przez Leonarda Boreyko – Chodźkę, a
wydrukowany w drukarni L. Martineta w Paryżu, zawierający opis
herbów Oginiec (Brama) i św. Jerzy, a także notatkę
biograficzną protoplastów rodu: Włodzimierza Wielkiego i
Jerzego Teodorowicza, oraz listę rodów spowinowaconych z nimi
poprzez małżeństwa.