akta urodzeń małzeństw i zgonów oraz allegata

W okresie przedrozbiorowym Kościół prawosławny w Rzeczypospolitej liczył kilkaset tysięcy wyznawców. W kraju istniała jedna diecezja prawosławna - białoruska, z siedzibą w Mohylowie. Po rozbiorach zdecydowana większość ludności prawosławnej, zamieszkałej na terytorium Polski, znalazła się w granicach cesarstwa rosyjskiego, a parafie podporządkowane zostały rosyjskiej hierarchii cerkiewnej. Po zakończeniu I wojny światowej i utworzeniu niepodległego państwa polskiego, Kościół prawosławny został odłączony od państwowej Cerkwi rosyjskiej. W 1922 r. sobór biskupów prawosławnych uchwalił autokefalię, czyli niezawisłość polskiej Cerkwi, którą ogłoszono oficjalnie 17 IX 1925 r. Taka organizacja utrzymała się aż do wybuchu II wojny światowej. W Końskich, dla stacjonujących w mieście 25 Smoleńskiego i 27 Witebskiego Pułków Piechoty wzniesiono cerkiew wojskową. Jej wyświęcenie odbyło się 17 października 1903 roku i otrzymała wezwanie Ikony Matki Bożej Znamienie. Po opuszczeniu koszar przez pułk, cerkiew stała się świątynią parafialną. W 1913 roku parafia liczyła 3000 wiernych. W maju 1915 roku, po wkroczeniu do Końskich wojska austriackiego, cerkiew została opuszczona. Budynek cerkwi stał jeszcze do 1936 roku, kiedy to władze powiatowe sprzedały go osobom prywatnym, które dokonały jego rozbiórki.