Zespół
содержание:
księgi aktów, repertoria i skorowidze
История создателя:
Działalność notariuszy w latach 1933-1951 regulowały przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 27 października1933 r. „ prawo o notariacie” . Notariusze pełnili swoje obowiązki we właściwości danego Sądu Okręgowego, do którego przydzielał ich Minister Sprawiedliwości. Nadzór nad notariatem sprawował Prezes Sądu Okręgowego. Ustawa z 1933 roku określała notariusza jako funkcjonariusza publicznego, który pełnił swoje obowiązki tylko w okręgu sądu okręgowego. Do kompetencji notariuszy należało sporządzanie aktów notarialnych, poświadczeń, wydawanie wypisów i odpisów, doręczanie wezwań, spisywanie protokołów, protestowanie weksli, czeków i innych dokumentów. Notariusze zobowiązani byli do prowadzenia repertoriów, skorowidzów, księgi depozytów. Po upływie każdego roku notariusz zobowiązany był włączyć w porządku chronologicznym wszystkie przejęte przez siebie akta wraz z załącznikami w zeszyt. Następnie ponumerować, przesznurować, opieczętować i przekazać z repertoriami i skorowidzami do archiwum hipotecznego. Podczas II wojny światowej Generalne Gubernatorstwo było jedynym obszarem, na którym w latach wojny istniał, choć w ograniczonym zakresie, polski notariat.W okresie powojennym charakter zawodu notariusza, struktura organizacyjna notariatu oraz zasady dopływu nowych kadr istniejące pod rządem prawa o notariacie z 1933 roku nie były dostosowane do przemian, które dokonały się w Polsce Ludowej. Wydano zatem szereg aktów prawnych mających na celu choć tymczasowo uregulować działalność notariuszy. Jednak ani dekret o wyjątkowym dopuszczeniu do obejmowania stanowisk sędziowskich, prokuratorskich i notarialnych oraz do wpisywania na listę adwokatów z dnia 22 stycznia 1946 roku , ani dekret o przenoszeniu i zwalnianiu notariuszy oraz powierzeniu pełnienia obowiązków notariuszy sędziom i prokuratorom w okresie przejściowym z dnia 24 stycznia 1946 jakkolwiek dokonały pewnych zmian w notariacie, to jednak nie naruszyły zasady, według której notariusz pozostawał nadal osobą wykonującą wolne zajęcie zawodowe . Potrzeba reform notariatu stała się tym bardziej aktualna po gruntowych przemianach w zakresie organizacji służby wymiaru sprawiedliwości dokonanej w 1950 roku to jest zmianie prawa o ustroju sądów powszechnych, ustawy o prokuraturze RP czy nowej ustawy o ustroju adwokatury. Powstałe na mocy ustawy „Prawo o notariacie” z 25 maja 1951 r Państwowe Biura Notarialne miały być instytucją państwową zastępującą działające dotychczas izby notarialne,a notariusze zostali pracownikami państwowymi, podlegającymi przepisom o państwowej służbie cywilnej. . Nowe prawo o notariacie weszło w życie od 1 stycznia 1952 r. .
Крайние даты:
1947-1951
классификация:
Имя создателя:
Lewicka-Hałatkowa Zofia, notariusz
Даты:
1947-1951.
Бывшее название:
Название иноязычные:
Языки:
Наличие:
Всего архивных единиц:
18
Всего разработанных архивных единиц:
18
Всего архивных единиц без записей :
0
Всего текущих материалов
1.0
Ogółem opracowanych materiałów bieżących
0.8
Всего разработанных текущих материалов
0.0
Всего архивных единиц:
0
ogolem.plikow:
0
ogolem.rozmiar:
0.0
ogolem.dokumentow
0
ogolem.spraw
0
ogolem.klas
0
Всего архивных единиц:
0.0
Всего погонных метров:
0.0
Крайние даты неархивной документации:
Имя | Казначейский инвентарь | uwagi |
---|---|---|
книжный инвентарь утвержденный | Tak |
dawny numer zespołu 22/372 w oddziale zamiejscowym w Jędrzejowie