Zespół
содержание:
1.Akta notarialne 1952-1960 - sygn.1-18 oraz z lat 1960-1992 sygn. 108-344 2.Repertoria do akt notarialnych 1952-1960 - sygn.19-29 oraz z lat 1960-1992 sygn. 342-102 3.Skorowidze do akt notarialnych 1952-1960 - sygn. 30-39 oraz z lat 1960-1992 sygn. 403-438 sprawy N (o zapłatę) sygn. 40-107
История создателя:
W okresie powojennym charakter zawodu notariusza, struktura organizacyjna notariatu oraz zasady dopływu nowych kadr istniejące pod rządem prawa o notariacie z 1933 roku nie były dostosowane do przemian, które dokonały się w Polsce Ludowej. Powstałe na mocy ustawy „Prawo o notariacie” z 25 maja 1951 r Państwowe Biura Notarialne miały być instytucją państwową zastępującą działające dotychczas izby notarialne,a notariusze zostali pracownikami państwowymi, podlegającymi przepisom o państwowej służbie cywilnej. . Nowe prawo o notariacie weszło w życie od 1 stycznia 1952 r. . O ilości biur i o tym, kto będzie notariuszem decydował Minister Sprawiedliwości, ustawowy zwierzchnik państwowych biur notarialnych, do jego obowiązków należało również sprawowanie nadzoru nad działalnością biur poprzez prezesów sądów wojewódzkich . Przepisy te obowiązywały do 16 maja 1956, kiedy to weszła w życie ustawa o zmianie prawa o notariacie (Dz.U. Nr 33, poz.156), która uchyliła przepis pozwalający na mianowanie notariuszem osoby, która nie ukończyła studiów prawniczych i wprowadziła obowiązek odbycia aplikacji notarialnej. , poz.328) ustanowiła stanowisko asesora notarialnego, którym mógł zostać mianowany przez Ministra Sprawiedliwości aplikant po odbyciu aplikacji i zdaniu egzaminu notarialnego. . Do obowiązków PBN należało sporządzanie aktów notarialnych, poświadczeń, protokołów (w przypadkach przewidzianych prawem), protestów weksli, czeków, warrantów, przyjmowanie dokumentów na przechowanie, wykonywanie czynności przewidzianych prawem w postępowaniu spadkowym, sporządzanie wypisów, odpisów i wyciągów, sporządzanie na żądanie stron projektów aktów, poświadczeń i dokumentów. Notariuszom nie wolno było dokonywać czynności niezgodnych z prawem oraz dotyczących ich samych czy członków ich rodzin . W ciągu dalszych lat działalności państwowego notariatu zakres czynności notarialnych uległ rozszerzeniu. Dekret z dnia 18 lutego 1955 roku o przekazaniu państwowym biurom notarialnym niektórych czynności sądowych (Dz.U. Nr 9, poz. 56) przekazała PBN wydawanie nakazów w postępowaniu nakazowym i upominawczym oraz przyjmowanie oświadczeń o przyjęciu i odrzuceniu spadku, które do tej pory należały do kompetencji Sądów Powiatowych. Ustawa z 16 listopada 1964 roku (Dz.U. Nr 41, poz. 278) przekazała PBN prowadzenie wszelkich czynności w sprawach dotyczących ksiąg wieczystych. Na podstawie przepisów Kodeksu Postępowania Cywilnego 1964 roku do właściwości państwowych biur notarialnych należały także sprawy rozpoznawane w postępowaniu nakazowym i upominawczym i sprawy z zakresu postępowania spadkowego . Z dniem 1 lipca 1989 roku weszło w życie nowe „prawo o notariacie” . W odróżnieniu od dotychczas obowiązującego prawa dopuszczało prowadzenie indywidualnych kancelarii notarialnych tworzonych i znoszonych przez Ministra Sprawiedliwości, a bezpośredni nadzór nad nimi sprawował prezes sądu wojewódzkiego, w którego okręgu kancelaria miała swoją siedzibę . Kolejnym krokiem do wprowadzenia większej demokratyzacji notariatu było wprowadzenie Samorządowych organów notariuszy: sądowego zgromadzenia notariuszy, Rady do Spraw Notariuszy przy Ministrze Sprawiedliwości oraz kolegium notariuszy. Nowa ustawa nie funkcjonowała długo. Wkrótce w kraju nastąpiły zmiany ustrojowe, w wyniku których, od 1 marca 1991 roku weszło w życie nowe pierwsze w III Rzeczypospolitej prawo o notariacie . Przepisami wprowadzającymi ustawę Minister Sprawiedliwości zniósł państwowe biura notarialne i przekazał prowadzenie ksiąg wieczystych właściwym sądom rejonowym po utworzeniu kancelarii notarialnych na obszarze działalności znoszonego biura. Ustawa dawała 2 lata na likwidację państwowych biur notarialnych, a lista zlikwidowanych biur ukazywała się co pół roku w Monitorze Polskim. Notariusze działający w dniu wejścia w życie nowego prawa o notariacie w państwowych biurach notarialnych i indywidualnych kancelariach pozostawali na swoich stanowiskach
Крайние даты:
1951-1992
классификация:
instytucje ochrony prawa i wymiaru sprawiedliwości
Имя создателя:
Даты:
1951-1992.
Бывшее название:
Название иноязычные:
Языки:
polski
Наличие:
Условно доступный
Всего архивных единиц:
438
Всего разработанных архивных единиц:
107
Всего архивных единиц без записей :
0
Всего текущих материалов
21.73
Ogółem opracowanych materiałów bieżących
1.61
Всего разработанных текущих материалов
0.0
Всего архивных единиц:
0
ogolem.plikow:
0
ogolem.rozmiar:
0.0
ogolem.dokumentow
0
ogolem.spraw
0
ogolem.klas
0
Всего архивных единиц:
0.0
Всего погонных метров:
0.0
Крайние даты неархивной документации:
Имя | Казначейский инвентарь | uwagi |
---|---|---|
книжный инвентарь утвержденный | Tak | |
электронный архивный инвентарь рабочий | Tak |
dawny numer zespołu 23/379 w oddziale zamiejscowym w Pińczowie