Akta notarialne 1883-1892 sygn.1-27; repertoria 1885-1892 sygn.28-34; skorowidze 1884-1892 sygn.35-40;

Rosyjska Ustawa Notarialna z 1866 r. (t. XVI, cz. 1 Zbiór Praw) zaczęła obowiązywać na ziemiach Królestwa Polskiego od 1876 r. Czynności notarialne powierzono tylko notariuszom urzędującym przy kancelariach hipotecznych sądów okręgowych oraz sądów pokoju. Urzędy notariuszy miały być stworzone w miastach stołecznych, gubernialnych i powiatowych, a w razie potrzeby także poza nimi. W miejscowościach, w których urząd notariusza nie był przewidziany, lub nie został osadzony obowiązki pełnić mieli sędziowie pokoju albo sądy gminne. Zgodnie z ustawą akty notarialne miały być sporządzane w j. rosyjskim, a na żądanie stron także w j. polskim. Oryginał był zawsze w j. rosyjskim. Nowością było wprowadzenie przymusu notarialnego w zakresie przejścia lub ograniczenia prawa własności nieruchomości. Według ustawy z 1866 roku do kompetencji notariuszy należało: -przyjmowanie od osób zainteresowanych wszelkiego rodzaju aktów, wyjąwszy akta ulegające oddzielnym co do nich przepisom, -wydawanie wypisów i kopii aktów, -poświadczenia aktów, -przyjmowanie do zachowania dokumentów składanych przez osoby prywatne, -dokonywanie czynności wskazanych w ustawie postępowań rozmaitych, Notariusz Sebald Machnicki działał przy Hipotecznej Kancelarii Sądu Pokoju w Chmielniku. Siedziba kancelarii mieściła się w Chmielniku. Zasięg działania obejmował ówczesny powiat stopnicki z miastem Chmielnik

dawny numer zespołu 23/552 w oddziale zamiejscowym w Pińczowie