Akta notarialne 1837-1869 sygn.1-20; repertoria 1836-1849,1854-1868 sygn.21-25; skorowidz 1845-1849 sygn.26; W repertorium z lat 1836-1841 /sygn.arch.21/ wpisy z lat 1836-1837 dotyczą akt notarialnych sporządzonych przez Notariusza Felicjana Zagrodzkiego, które znajdują się w zespole archiwalnym 23/560 Akta Notariusza Felicjana Zagrodzkiegow Stopnicy; Repertorium za lata 1868-1869 znajduje się w zespole archiwalnym 23/562 Akta Notariusza Wojciecha Biechońskiego w Stopnicy.

Na obszarze Królestwa Polskiego w prawie cywilnym materialnym obowiązywały II i III księga Kodeksu Napoleona. . Ustalona w czasach Księstwa Warszawskiego organizacja notariatu utrzymana została także w Królestwie Polskim. Wprowadzono w niej jednak pewne zmiany. Ustawa hipoteczna z 1818 roku oraz instrukcja hipoteczna z 1819 roku nadały notariuszom w miastach, w których znajdowały się trybunały cywilne tytuł rejentów kancelarii ziemiańskich. Ustawa hipoteczna z 1825 r. oraz instrukcja Komisji Rządowej Sprawiedliwości z 1825 r. zlikwidowały urzędy notariuszy powiatowych, wprowadzając w ich miejsce rejentów powiatowych (okręgowych). Zmiany doprowadziły do powstania dwóch zróżnicowanych, co do zakresu kompetencji i właściwości terytorialnej rodzajów notariuszy: pisarzy aktowych oraz rejentów, ci ostatni dzielili się na rejentów kancelarii ziemiańskich w obrębie działalności trybunałów, przy których zostali ustanowieni, zaś rejenci okręgowi tylko we właściwym okręgu sądu pokoju. Rosyjska Ustawa Notarialna z 1866 r. (t. XVI, cz. 1 Zbiór Praw) zaczęła obowiązywać na ziemiach Królestwa Polskiego od 1876 r. Czynności notarialne powierzono tylko notariuszom urzędującym przy kancelariach hipotecznych sądów okręgowych oraz sądów pokoju. Urzędy notariuszy miały być stworzone w miastach stołecznych, gubernialnych i powiatowych, a w razie potrzeby także poza nimi. W miejscowościach, w których urząd notariusza nie był przewidziany, lub nie został osadzony obowiązki pełnić mieli sędziowie pokoju albo sądy gminne. Zgodnie z ustawa akty notarialne miały być sporządzane w j. rosyjskim, a na żądanie stron także w j. polskim. Oryginał był zawsze w j. rosyjskim. Nowością było wprowadzenie przymusu notarialnego w zakresie przejścia lub ograniczenia prawa własności nieruchomości. Karol Mikułowski był „Rejentem Kancelaryi w Stopnicy Guberni Kieleckiej” . Siedziba kancelarii mieściła się w Stopnicy. Zasięg działania obejmował część terenu guberni kieleckiej i Stopnice

dawny numer zespołu 23/561 w oddziale zamiejscowym w Pińczowie