Zespół zawiera akta dotyczące m.in.: wyborów do Reichstagu i Landtagu, spraw szlacheckich, statystyki ludności, polskich związków i partii politycznych, spraw melioracji i budowy dróg, związków zawodowych i przemysłu, szkół zawodowych i uzupełniających, spraw rolnych i osiedli, spraw komunalnych, spraw szkolnych i kościelnych, wojskowych, gmin żydowskich. Ponadto w zespole znajdują się mapy i recesy.

Podstawy prawne organizacji administracji państwowej w przyłączonym do Prus Wielkim Księstwie Poznańskim dało rozporządzenie króla Prus z dnia 30 kwietnia 1815 r. Na mocy tego rozporządzenia księstwo zostało podzielone na dwie rejencje: poznańską i bydgoska. Rejencje zaś dzieliły się na powiaty, na czele których stali landraci. Podległe im urzędy nazywano landraturami (Landratsamt). Taki ustrój przetrwał do roku 1919. Landraci wykonywali zalecenia władz nadrzędnych. Do ich kompetencji należały sprawy polityczne, społeczno-gospodarcze, kulturalne, sprawy szkół i kościołów na podległym terenie, uposażenia nauczycieli i duchowieństwa. Landraturę w Krotoszynie utworzono w 1815 r. W r. 1887 z obszaru powiatu krotoszyńskiego wydzielono nowy powiat koźmiński. Działalność landrata powiatu krotoszyńskiego, w porównaniu z działalnością landratów innych powiatów wykazuje pewne odchylenia. Podczas gdy z reguły z chwilą powstania organów wykonawczych samorządu powiatowego sprawy utrzymania i budowy dróg i mostów przechodziły do zakresu kompetencji Kreisausschussu, w Krotoszynie utrzymanie, naprawa i budowa dróg należały do zakresu czynności landrata. [Na podst. wstępu do inwentarza I. Radtke]

W zespole zdigitalizowano (skany) 1 j.a. o sygn. 236 (nr 53 99438)