Księgi urodzeń, lata 1825–1936, sygn. 1–10, Akty urodzeń, ślubów, zapowiedzi, lata 1905–1938, sygn. 14; Księgi zapowiedzi, lata 1895–1934, sygn. 12; Księgi małżeństw, lata 1878–1939, sygn. 13–14; Akty zaślubin oraz wyciągi metryk urodzeń, lata 1923–1934, sygn. 15; Księgi zgonów, lata 1877–1939, sygn. 16–19; Karty zgonów, lata 1939–1941, sygn. 20.

Żydowski okręg metrykalny w Sokołowie znajdował się w okresie autonomii austriackiej na obszarze powiatu politycznego kolbuszowskiego i wchodził w skład gminy wyznaniowej w Sokołowie. Żydowski okręg metrykalny w Sokołowie obejmował swym zasięgiem następujące miejscowości: Górno z Dołęgą, Mesznem i Zaborzem, Markowizna, Mazury z Olszowem, Nienadówka Górna, Nienadówka Dolna, Sokołów, Trzeboś z Budami i Kątami, Trzebuska z Zmysłowem, Turza, Wólka Sokołowska z Rękawem, Zielonka z Posuchami i Turką. Izraelicki Urząd Metrykalny w Sokołowie działał na podstawie przepisów ustawy z 10 lipca 1868 r. (Dziennik Praw Państwa 1869 nr 12), rozporządzeniu ministra spraw wewnętrznych z 15 marca 1875 r. – ogłoszone w rozporządzeniu Namiestnictwa z 14 września 1876 r. (Dziennik Ustaw Krajowych 1876 nr 55). Wpisy były prowadzone w językach – niemieckim, polskim lub ruskim – kwestie te regulowały – patent z 28 lipca 1787 r. i dekret Kancelarii Nadwornej z 22 października 1816 r. Po odzyskaniu niepodległości, przepisy dotyczące prowadzenia izraelickich ksiąg metrykalnych nie uległy zmianie. Zostało to potwierdzone w Rozporządzeni Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 października 1927 r. (Dz. U. 1927 nr 91 poz. 818). [na podstawie wstępu do inwentarza oprac. D. Olszanecka, Rzeszów 2014]