Całość archiwaliów Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku stanowią materiały aktowe, plakaty, afisze, fotografie i druki ulotne.

Dnia 19.04.1949 roku na mocy Zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki o tworzeniu państwowych przedsiębiorstw, do życia została powołana Państwowa Filharmonia Bałtycka (Monitor Polski Nr A-45 z dn. 16.07.1949r., poz. 611). Pierwszym dyrektorem Państwowej Filharmonii Bałtyckiej został dr Zygmunt Latoszewski. Przedmiotem działania Filharmonii jako przedsiębiorstwa artystycznego było „planowe krzewienie Kultury muzycznej przez organizowanie koncertów przy pomocy zawodowych zespołów muzycznych” (§ 3 Zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dn. 19.04.1949r.). We wrześniu 1949 r. Minister Kultury i Sztuki zlecił Zygmuntowi Latoszewskiemu przejęcie Studia Dramatyczno Muzycznego przy Teatrze Wybrzeże i przekształcenie go w Studio Operowe przy Państwowej Filharmonii Bałtyckiej. W ten sposób zakres działalności Państwowej Filharmonii Bałtyckiej rozszerzył się i przekroczył ramy zawarte w § 3 wspomnianego zarządzenia. Pod koniec sierpnia 1950 r. wprowadzony został schemat i regulamin organizacyjny Państwowej Filharmonii Bałtyckiej zatwierdzony przez Generalną Dyrekcję Teatrów Oper i Filharmonii z dn. 8 .09. 1950 r. (L. dz. 3516/E.org /50) - do tego czasu Filharmonia Bałtycka nie miała ustalonej struktury organizacyjnej gospodarując się według potrzeb chwili. Podkreślał on, zgodnie z § 3 zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki z kwietnia 1949 r., iż: „wszystkie inne działy pracy istnieją po to, aby umożliwić i odciążyć właściwą produkcję artystyczną od czynności administracyjnych”. W 1953 r. Państwową Filharmonię Bałtycką przemianowano na Państwową Operę i Filharmonię Bałtycką. Nazwa ta utrzymała się do 1994 r. gdy nastąpił rozdział opery i filharmonii na dwie samodzielne niezależne finansowo jednostki.