- Dokumenty osobiste - Korespondencja - Fotografie - Materiały rodzinne - Materiały warsztatowe do planowanych publikacji dotyczących projektowanego "Słownika biograficznego artystów polskich" - Wycinki prasowe - Fragmenty dzienników urzędowych - Ulotki - Informacje z katalogów lub inwentarzy wystaw - Nekrologi

Władysław Bartynowski (1832-1918), syn Maksymiliana, prawnika, urzędnika miasta Krakowa i Emilii Honoraty z d. Meciszewskiej h. Prawdzic. Krakowski antykwariusz, numizmatyk, bibliofil i kolekcjoner. Współzałożyciel Towarzystwa Numizmatycznego w Krakowie, wydawca i redaktor "Wiadomości Numizmatyczno-Archeologicznych". Wynalazca metody reprodukowania numizmatów, zwanej potocznie bartynotypią. Władysław Bartynowski był uczniem zwyczajnym Liceum św. Anny w Krakowie oraz słuchaczem nadzwyczajnym Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studiów jednak nie ukończył i przez krótki okres czasu pracował najprawdopodobniej jako biegły sądowy. W kolejnych latach życia poświęcił się administrowaniu własnym majątkiem, prowadzeniu działu antykwarycznego w Księgarni Daniela E. Friedleina w Krakowie, pogłębianiu wiedzy z zakresu archeologii i numizmatyki oraz kolekcjonerstwu. Wspólnie z Karolem Estreicherem podjął się opracowania planu „Słownika biograficznego artystów polskich”, prowadził prace inwentaryzacyjne nad zbiorem monet hrabiego Andrzeja Potockiego, pomagał przy powiększaniu kolekcji hrabiego Emeryka Hutten-Czapskiego oraz pracował z Antonim Zaleskim nad skatalogowaniem zbioru rycin Biblioteki Jagiellońskiej. Władysław Bartynowski przez całe swoje życie kolekcjonował medale i monety, tworząc ich katalogi, z których część ukazała się drukiem, zgromadził liczący około 5 tysięcy obiektów zbiór rycin (głównie portretów sławnych Polaków), powiększył ponadto – w tym także o starodruki – częściowo odziedziczoną po ojcu bibliotekę, oznaczając jej zbiory exlibrisem: „Bibliotheca Pędzichoviensis M.W. Bartynowskich". Obiekty składające się na bezcenną kolekcję Władysława Bartynowskiego wzbogaciły zbiory takich instytucji jak Muzeum Narodowe w Krakowie, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu, czy Biblioteka Jagiellońska.