własności i dzierżawy w Ziemiełowicach 1809-1822 (4 j.a.), statut fundacji 1804-1817 (1 j.a.), sprawy sądowe w dobrach Ziemiełowice 1820-1822 (2 j.a.), sprawy administracyjno-rachunkowe 1810-1823 (4 j.a.), akta komisarza Geyera z Namysłowa 1817 (1 j.a.)

Założycielem rodzinnej fundacji Ziemieckich dla biednych w Ziemiełowicach koło Namysłowa był posiadacz ziemski Leopold Erdmann von Ziemietzky. W maju 1804 roku otrzymał zgodę na prowadzenie działalności charytatywnej Królewsko-Pruskiego Wyższego Sądu Krajowego dla Śląska we Wrocławiu. Kilka miesięcy później wprowadzony został statut fundacji. Regulował on sprawy nadzoru, majątkowe zabezpieczenia spadkowe dla żony Karoliny von Ziemietzky po śmierci jej męża i zarazem założyciela fundacji. Od 1809 zmienił się status prawny dóbr i rodzina Ziemieckich tylko dzierżawiła część należących do niej gruntów, natomiast egzekutorem powinności dzierżawnych z ramienia królewskich domen państwowych został krewny żony fundacji Alexander vin Goszycky. Wobec narastających trudności finansowych ziemie tejże fundacji dostały się w ręce innego dzierżawcy - Gottlieba Urbana. Dzierżawił on wspomniane dobra w latach 1815-1817. W 1817 roku jego zmienił się status Gottlieba Urbana i został administratorem dóbr. W 1820 egzekutor powinności dzierżawnych oskarżył Urbana o niedopełnienie warunków kontraktu dzierżawy i skierował sprawę na drogę sądową. Po dwóch latach do Ziemiełowic został przyjęty przez nowych właścicieli - nowy administrator o nazwisku Rosteuscher. Natomiast Goszycky przyjął stanowisko królewsko-pruskiego rotmistrza dóbr i objął kuratelę nad nimi w imieniu nowych właścieli . W 1830 część Ziemiełowic należała do biskupa wrocławskiego, resztą rozporządzał urzędnik ziemski von Methner. Do 1845 roku na terenie Ziemiełowic działał sąd patrymonialny, a z urządzeń dawnej fundacji pozostała część szpitalna podlegająca szpitalowi w Namysłowie. Do Ziemiełowic należały dwa folwarki i zamek. Większość mieszkańców stanowilipolscy ewangelicy. Katolicy w książęco-biskupiej części miejscowości stanowili społeczność mieszaną polsko-niemiecką. Pod koniec XIX wieku właścicielem dóbr w Ziemiełowicach został Rudolph von Methner, zaś administratorem prywatnej posiadłości w Ziemiełowicach był urzędnik ziemski Mueller z Wrocławia. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Janusz Oszytko, Opole 1995]