Akta zgonów 1854-1900 sygn. 1, Akta urodzeń 1890-1899 sygn. 2, 3, Akta urodzeń 1899 (od nr 37) do 1904 (do nr 20) sygn. 4, Akta urodzeń 1904 ( nr 21-99) sygn. 5, Akta urodzeń 1905-1906, 1906-1914 sygn. 6, 9, akta małżeństw 1886-1938 sygn. 7,10, 12, akta zgonów 1901-1942 sygn. 8, 9,11,14 akta zbiorowe do aktów małżeństw z 1929 [1970-2008], sygn.13

PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA pw. ŚW. JANA CHRZCICIELA siedziba: CZERWONKA GROCHOWSKA, dekanat sokołowski Pierwotny kościół z początku XVI wieku fundacji dziedziców Ciechanowca Kiszków, powiększony przez Zofię Kiszczankę w 1621r. Kolejny drewniany kościół pw. św. Jana Chrzciciela został wzniesiony w 1829 roku. Dnia 30 października 1950 r. drewniana świątynia w Czerwonce spłonęła. Obecny trzeci z kolei, murowany kościół został wybudowany w latach 1952-1958, Księgi metrykalne w parafii: Księgi Chrztów: od 1812 r. (brak 1890-1925), Księga Małżeństw: od 1812 r. (brak 1885-1925), Księga Zmarłych: od 1812 r. (brak 1879-1925) Miejscowości w parafii: Brzozów , Brzozów Kolonia , Chmielew, Czerwonka Grochowska, Dąbrowa, Dolne Pole, Grochów, Justynów, Karolew, Krasów, Walerów. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestepstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski