Akta zgonów 1884-1937 sygn. 1,11-13 Akta urodzeń 1886-1921 sygn. 2,4-7, Akta małżeństw 1878-1936 (do nr 37) sygn. 3, 8-10

Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestępstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski PARAFIA NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP - CERANÓW, dekanat sokołowski (XIXw), sterdyński (20-lecie) Miejscowość Ceranów pierwotnie była nazywana: Kadłuby Podborne. Pod koniec XV wieku zaczęto posługiwać się nazwą: Ceranowo lub Czyranów. Pierwszy kościół w Ceranowie, a właściwie kaplicę zbudowali na pogańskim uroczysku w II połowie XV wieku dziedzice wsi - rodzina Niemirowiczów. Obecny murowany w stylu neogotyckim kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP został wzniesiony w latach 1872-1875, kosztem dziedzica Ceranowa - Ludwika Górskiego h. Boża Wola (1818-1908) i jego żony Pauliny z hr Krasińskich h. Ślepowron (1816-1893). Do parafii należą: Adolfów, Burakowizna, Ceranów, Garnek , Grzymki , Grodzickie, Jagodnik , Kobylnik, Kamieńskie, Lubiesza, Natolin , Noski, Pustelnik, Przewóz Nurski , Radość , Rybaki , Rytele Olechny , Rytele Suche, Wielkopole, Wólka Nadbużna, Wólka Rytelska, Wszebory. Księgi metrykalne w parafii : Księgi Chrztów: od 1658 r. (brak 1877-1896), Księgi Małżeństw: od 1604 r. (brak1877-1925), Księgi Zmarłych: od 1723 r. (brak 1883-1925)

U 1886-1937, Z 1884-1921, M 1878-1936