Akta Kancelarii Naczelnika Guberni Piotrkowskiej, 1867-1890, sygn. 1-81: akty normatywne, utworzenie i organizacja guberni, sprawy gospodarcze, nadzór nad samorządem gminnym, paszportowe, cenzura. Referat I, 1864-1914, sygn. 82-212: ruch robotniczy, strajki, obchody 1 i 3 Maja, kasy chorych, nadzór nad duchowieństwem, nad stowarzyszeniami i organizacjami społecznymi, kulturalnymi, gospodarczymi, związkami zawodowymi, zebraniami, nadzór nad samorządem gminnym, cenzura, poszukiwania różnych osób. Referat II, 1891-1914, sygn. 213-1120, 3650-3656: zarządzenia i okólniki, bunt łódzki 1892 r., zsyłki, wydalenie poza granice kraju, opinie o obliczu politycznym różnych osób, spisy osób pozostających pod nadzorem policji, wydarzenia w guberni (pożary, utonięcia, kradzieże, zabójstwa), akta osobowe urzędników administracji państwowej i gminnej, sędziów i ławników sądów gminnych, skargi na urzędników, wydawanie zezwoleń na widowiska, koncerty i odczyty. Referat III, 1886-1914, sygn. 1121-1878, 3657-3658: zarządzenia i okólniki, spisy osób oddanych pod nadzór policji, zsyłki, kary administracyjne, nadzór nad duchowieństwem, kontrola prasy, zakładów graficznych, księgarń, bibliotek, czytelni, opinie o obliczu politycznym różnych osób, kryzys przemysłowy, wydarzenia rewolucyjne w guberni w 1905 r. i w latach następnych, strajki, lokaut łódzki, zamachy na funkcjonariuszy władz carskich, napady na poczty, pociągi sklepy monopolowe, ruch gminny, ruch agrarny, strajk szkolny, Polska Macierz Szkolna, represje władz carskich, wprowadzenie stanu wyjątkowego, skargi i prośby mieszkańców do gubernatora (m. in. skargi na fabrykantów). Referat IV, 1891-1913, sygn. 1879-2665: sprawy straży ziemskiej, policji miejskiej, fabrycznej, bankowej, ochrona policyjna podczas pobytu cara w Spale, ochrona instytucji finansowych, poczt linii kolejowych, spisy strażników ziemskich i policjantów, zezwolenia na posiadanie broni i handel bronią, kary za nielegalne posiadanie broni, skargi na funkcjonowanie policji i straży ziemskiej. Referat V, 1867-1914, sygn. 2937-3647: wydawanie paszportów krajowych i zagranicznych. Referat VI, 1892-1913, sygn. 2666-2798, 3659-3660: roczne sprawozdania gubernatora o stanie guberni i materiały do nich dotyczące rolnictwa, przemysłu, handlu, ruchu ludności, szkolnictwa, opieki społecznej, zdrowotności, wypadków w guberni, opieka nad rodzinami poległych policjantów i wojskowych, pomoc powodzianom, informacje o stowarzyszeniach, ruchu ludności, emigracji, raporty o wydarzeniach w guberni. Referat VII, 1903-1904, sygn. 2799-2800a: informacje o przestępstwach dokonanych z wykorzystaniem noży. Referat VIII, 1912, sygn. 2801-2814: wybory do Dumy Państwowej i Rady Państwa. Akta rewindykowane z ZSRR w 1962 r., 1890-1918, sygn. 2815-2916: akta personalne urzędników, zapomogi dla ewakuowanych urzędników i strażników ziemskich, wysiedlenia kolonistów niemieckich ze strefy działań wojennych, pożyczka dla Łodzi. Rejestry kancelaryjne, 1868-1905, sygn. 2917-2936.

Kancelaria została utworzona na mocy ustawy o zarządzie gubernialnym i powiatowym w guberniach Królestwa Polskiego z dnia. 19/31 grudnia 1866 r. Początkowo nosiła nazwę Kancelarii Naczelnika Guberni Piotrkowskiej. W myśl tej ustawy gubernator był wyższym przedstawicielem władzy rządowej w guberni. Poprzez kancelarię gubernator wykonywał swoje rozległe kompetencje realizowane samodzielnie bez współudziału rządu gubernialnego, m.in. nadzór nad działalnością zarządów gminnych, powiatowych, straży ziemskiej i policji, dozór policyjny nad ludnością, wydawanie paszportów i zezwoleń na posiadanie broni, zatwierdzanie składu osobowego dozorów bożniczych oraz obsadzanie stanowisk kościelnych z wyjątkiem wyznania prawosławnego, a także nadzór nad klasztorami i seminariami duchownymi, udzielanie zezwoleń na wydawanie i zawieszanie tytułów prasowych wraz z prowadzeniem działalności cenzorskiej, prowadzenie zakładów graficznych, bibliotek, księgarń, wysuwanie kandydatów na sędziów pokoju, nadzorowanie ściągania podatków i opłat, udzielanie zezwoleń na wystawianie sztuk teatralnych i występy publiczne, nakazywanie prowadzenia śledztw osób podejrzanych, nadzór nad cudzoziemcami oraz zakładami opieki społecznej i towarzystwami dobroczynnymi. Gubernator dokonywał także objazdów guberni, rewidował podległe mu urzędy i instytucje oraz sporządzał roczne sprawozdania (w tym statystyczne) o stanie guberni. Podział kancelarii na referaty wprowadzono w 1890 r. W 1914 r. została ewakuowana do Warszawy, a w 1915 r. w głąb Rosji do Saratowa, gdzie w marcu 1918 r. uległa likwidacji.