Katalogi główne ocen z lat 1919- 1936, sygn. 1 - 17; Protokoły egzaminów nauczycielskich z lat 1920 - 1936, sygn. 18 - 33; Odpisy świadectw i dyplomów z lat 1920 - 1934, sygn. 34 - 38; Państwowy Kurs Nauczycielski z lat 1925 - 1926, sygn. 39 - 40.

Początki działalności Państwowego Seminarium sięgają 1917 roku, kiedy z inicjatywy Koła Okręgowego Polskiej Macierzy Szkolnej w Częstochowie powstało 4 klasowe prywatne Seminarium Nauczycielskie, mieszczące się w Częstochowie przy ul. św. Barbary 15. Szkoła ta została w 1919 roku upaństwowiona i zreorganizowana w oparciu o przepisy dekretu Naczelnika Państwa z 7 lutego 1919 roku o kształceniu nauczycieli szkół powszechnych (Dz.U. RP, Nr 14, poz. 185). Jednocześnie ze zmianą statusu prawnego Seminarium nadano imię Tadeusza Kościuszki, a pełna nazwa instytucji brzmiała Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie im. Tadeusza Kościuszki w Częstochowie. Władze szkoły stanowił dyrektor, mianowany przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Rada Pedagogiczna. Sprawy opieki nad uczniami, w tym także pomocy dla najuboższych należały do kompetencji 5 osobowej Rady Opiekuńczej. W jej skład, wybierany na 3 letnie kadencje, wchodziło, obok dyrektora, 3 członków powoływanych przez Ministra na wniosek Rady Szkolnej Okręgowej w Częstochowie i przedstawiciel Rady Pedagogicznej. Do Seminarium przyjmowano absolwentów VII klasy szkoły powszechnej. Program nauczania obejmował obok przedmiotów wykładanych w gimnazjum o profilu matematyczno-przyrodniczym, także psychologię, historię wychowania, metodykę nauczania początkowego oraz praktyki pedagogiczne. Świadectwo ukończenia Seminarium Nauczycielskiego nie było jednak równoważne z gimnazjalnym egzaminem dojrzałości i nie dawało prawa wstępu na uczelnie wyższe. Seminarium zlikwidowane na mocy ustawy z dnia 11 marca 1932 roku o ustroju szkolnym (Dz.U. RP, Nr 38, poz. 389). Znosiła ona dotychczasowe zakłady kształcenia nauczycieli, powołując w ich miejsce licea pedagogiczne. Równocześnie ustanawiała 6 letni okres przejściowy, w który młodzież już uczęszczająca do likwidowanych szkół, miała możliwość ukończenia nauki na dotychczasowych zasadach. Wstrzymano jednak rekrutację do klas pierwszych. Ostatecznie Seminarium zakończyło swą działalności 26 maja 1936 roku.

Wstęp i inwentarz sporządził Przemysław Snoch (1998).