Akta władz przedsiębiorstwa z lat 1895 - 1945, sygn. 1 -28, w tym: statut, protokoły Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, uchwały Zarządu, protokoły Komisji Rewizyjnej i Szacunkowej, protokoły badania ksiąg handlowych, sprawozdania statystyczne, świadectwa przemysłowe, odpisy akt notarialnych, odpisy z rejestru handlowego, umowy dzierżawy, księga kontroli kotła parowego, projekt wodociągu i kanalizacji, akta dotyczące zbiórek na cele społeczne, zarządzenia i korespondencja w sprawie obrony przeciwlotniczej; Akta księgowe i handlowe z lat 1910 - 1944, sygn. 29 - 72, 97, w tym: bilanse, inwentarze, wykazy maszyn, akta dotyczące kosztów produkcji, księgi sprzedaży, dzienniki obrotów, księgi kasowe, deklaracje wywozu guzików, korespondencja w sprawach wekslowych i kredytowych, korespondencja z Izbą Przemysłową, oferty, korespondencja handlowa; Akta dotyczące załogi z lat 1912 - 1944, sygn. 73 - 96, w tym: księgi imienne robotników, księgi wypłat, deklaracje należności na Fundusz Pracy, akta dotyczące podatków, nieszczęśliwych wypadków, ogłoszenia i korespondencja w sprawie robót przy okopach.

Fabryka Guzików w Częstochowie powstała w 1882 roku. Założycielami jej byli Jan i Stanisław Grosmanowie. Fabryka produkowała guziki z tak zwanego orzecha kamiennego, czyli kokosowego, sprowadzanego z Ameryki. Zakład zatrudniał, zarówno przed I wojną światową, jak i w okresie międzywojennym, przeciętnie około 250 - 300 robotników. Znaczna część produkcji wysyłana była na eksport. W 1912 roku przedsiębiorstwo zostało przejęte przez towarzystwo akcyjne, występujące pod firmą Towarzystwo Akcyjne Częstochowskiej Fabryki Guzików dawniej Jan i Stanisław Grosman. Kapitał zakładowy spółki wynosił 360.000 rubli, podzielonych na 1.440 akcji po 250 rubli. Około 1931 roku Towarzystwo otrzymało nowy statut, a jego nazwa od tej pory posiadała następujące brzmienie Częstochowska Fabryka Guzików dawniej Jan i Stanisław Grosman Spółka Akcyjna. Siedziba Spółki mieściła się w Częstochowie. W okresie okupacji niemieckiej fabryka była pod zarządem powierniczym.

Wstęp i inwentarz sporządził Franciszek Sobalski (1964), uzupełnienia Dorota Czech (1997). Inwentarz wpisany do bazy danych IZA.