Część opracowana: Dokumentacja dotycząca spraw finansowych, akta szkolne, sprawy osób duchownych, akta dotyczące podziału gruntów, sprawy policyjne, sprawy dotyczące przemysłu i medycyny, sprawy wojskowe: 1.Sprawy finansowe, szkolne i sprawy duchownych, 1801-1917, sygn. 1-60, 2.Ogólne sprawy policyjne, 1789-1926, sygn. 61-130, 3.Sprawy przemysłowe i medyczne, 1825-1909, sygn. 131-160, 4.Sprawy wojskowe, 1865-1918, sygn. 161-171, 5.Akta dotyczące podziału gruntów, 1865-1918, sygn. 172-209. Część nieopracowana: -nab. nr 2137, 2013 r.: 14 j.a., 0,47 mb (akta z lat 1813 - 1918).

Na początku 1741 roku król pruski Fryderyk II, powołał najwyższy urząd krajowy dla podbitych ziem w postaci Generalnego Polowego Komisariatu Wojennego (General – Feld – Kriegs – Kommissariat), którego głównym zadaniem było ściąganie podatków i funduszy na cele wojenne. Pół roku później, przeprowadzono reformę administracyjną, w efekcie, której dotychczasowe księstwa i wolne państwa stanowe, zastąpiono okręgami administracyjnymi - powiatami (Kreis). Na ich czele stanęli landraci (Landrat), inaczej radcy krajowi, których powołano patentem królewskim z dnia 22 grudnia 1741 r. Organizacyjnie powiaty na całym Śląsku wchodziły w skład poszczególnych departamentów, a te z kolei do prowincji głogowskiej podzielonej na 16 powiatów i wrocławskiej obejmującej 19 powiatów. Po zakończeniu pierwszej wojny śląskiej do prowincji wrocławskiej dodano jeszcze 12 powiatów górnośląskich. Do podstawowych zadań powiatów należały: ochrona stanu posiadania lokalnych właścicieli ziemskich, koordynowanie działań wchodzących w ich skład miast i wsi, a także pomoc w sprawnym ściąganiu podatków. Zadaniem stojącego na ich czele powiatu landrata było ustanawianie w miastach burmistrzów, a na wsiach – wójtów, wysłuchiwanie skarg i obrony oskarżonych, rozstrzyganie sporów w sprawach granic, umów małżeńskich, testamentów, kontraktów handlowych, jak również dbałość o tolerancję religijną na podległym obszarze. Reforma administracyjna przeprowadzona w oparciu o edykt z kwietnia 1815 roku wprowadziła nowy podział administracyjny obszaru Śląska, wprowadzając jako podstawową jednostkę organizacyjną podziału kraju powiat. Stojący na jego czele starosta (Landrat) był reprezentantem władzy państwowej, podlegając służbowo prezesowi Rejencji Wrocławskiej (Regierung Breslau). Starostwo Powiatowe w Strzegomiu powstało w maju 1816 roku. W roku 1837 powiat strzegomski obejmujący miasto Strzegom oraz 64 wsie zamieszkiwało 25000 mieszkańców. Na początku XX wieku liczba ta wzrosła już do 43000. Z dniem pierwszego października 1932 roku Starostwo Powiatowe w Strzegomiu zostało zlikwidowane a jego dawny obszar włączono do powiatu świdnickiego.

Archiwum Państwowe Oddział Wałbrzych z siedzibą w Boguszowie Gorcach: przyjęcie 09.06.1971r., Nab. nr 239; dawny nr zespołu: 170.