sygn. 1-8: protokoły sesji Gromadzkiej Rady Narodowej 1954-1972; sygn. 9-14: protokoły posiedzeń Komisji GRN 1955-1972; sygn. 15-23: protokoły posiedzeń Prezydium GRN 1954-1972; sygn. 24: zebrania wiejskie 1969-1972; sygn. 25-26: plany i sprawozdania 1962-1970; sygn. 27-29: protokoły kontroli 1956-1970; sygn. 30-35: plany i sprawozdania finansowe 1955-1970 spis roboczy (7 j.a.): m.in. zebrania wiejskie - protokoły 1959-1969 spis z-o: księgi meldunkowe 1945-1983 (131 j.a.)

Prezydia gromadzkich rad narodowych (dalej: PGRN) zostały powołane ustawą z dnia 25 września 1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych. Zlikwidowano tym samym gromady dawnego typu i gminy, a w ich miejsce utworzono blisko trzykrotnie mniejsze gromady nowego typu. Ideą reformy miało być „zbliżenie organu władzy do ludności” . Gromadzka rada narodowa miała być wybierana na trzyletnią kadencję i pełnić rolę organu władzy państwowej; funkcje sprawowane dotąd przez zniesione organa samorządu terytorialnego przeszły w gestię rad. Formą pracy rady były sesje zwoływane cztery razy do roku, na których rozpatrywano i podejmowano uchwały dot. różnych dziedzin życia na terenie gromady. Powoływane przez radę komisje miały sprawować kontrolę społeczną oraz współdziałać w przygotowywaniu i realizowaniu uchwał rady. Organem zarządzającym i wykonawczym gromadzkiej rady narodowej było prezydium, do którego zadań należało wykonywanie uchwał rady, rozpatrywanie wniosków komisji rady, opracowywanie budżetów i sprawozdań oraz kierowanie działalnością podległych przedsiębiorstw i zakładów. Prezydium zgodnie z ww. ustawą stało się organem administracyjnym i było podporządkowane własnej radzie oraz właściwemu terytorialnie prezydium powiatowej rady narodowej. Dotychczasowy zakres kompetencji gminnych rad narodowych przeszedł częściowo na nowo utworzone prezydia gromadzkich rad narodowych, w wielu jednak wypadkach prezydia gromadzkich rad narodowych ograniczono do wykonywania zarządzeń prezydiów powiatowych rad narodowych. W gestii gromadzkiej rady pozostały sprawy dotyczące uchwalenia budżetu, administracji majątkiem gromadzkim, prowadzenia spraw meldunkowych, produkcji rolnej. Rada nie posiadała możliwości podejmowania samodzielnych decyzji. Pozycję rady umocniła ustawa z dnia 25 stycznia 1958 r. o radach narodowych (Dz. U. Nr 5, poz. 16), rozszerzając zakres jej działania. W myśl art. 25 ustawy gromadzka rada narodowa zajmowała się popieraniem rozwoju produkcji rolnej, zaspokajaniem potrzeb komunalnych, socjalnych i kulturalnych gromady oraz ustalaniem wieloletnich planów gospodarczych. W latach 60-tych XX w. gromady jako jednostki administracyjne uzyskały większą swobodę w gospodarowaniu mieniem gromadzkim (Ustawa z dnia 11 listopada 1965 r. o rozszerzeniu uprawnień gromadzkich rad narodowych w zakresie podatkowym oraz o usprawnieniu w gromadach wymiaru i poboru podatków i innych należności pieniężnych, Dz. U. Nr 46 z 1965 r., poz. 288). Nowy podział administracyjny znacznie powiększył koszty utrzymania administracji, doprowadzając do prawie dwukrotnego wzrostu liczby etatów administracyjnych w gromadach w stosunku do ich ilości w późniejszych gminach. W końcu 1972 r. zniesiono gromady i osiedla, zlikwidowano prezydia gromadzkich rad narodowych, powołując 1 stycznia 1973 r. gminne rady narodowe i urzędu gmin jako oddzielne, współdziałające ze sobą jednostki administracyjne (ustawa z dnia 29 listopada 1972 r. o utworzeniu gmin i zmianie ustawy o radach narodowych, Dz. U. Nr 49 z 1972 r., poz. 312).