1) Akta władz i zarządu: statuty, regulaminy, protokoły Walnych Zebrań, Zarządu, Rady Nadzorczej i Komisji Rewizyjnej, likwidacja banku (sygn. 1-10; 1913-1949). 2) Księgowość i akta finansowo-kasowe: dzienniki przychodu i rozchodu, konta rachunku bieżącego, kosztów procesowych i czekowe, bilanse, protokoły inwentaryzacyjne (sygn. 11-45; 1913-1946). 3) Akta klientów: deklaracje przystąpienia do banku, skorowidze i rejestry członków, wkłady członkowskie (sygn. 46-55; 1913-1939).

Bank Kupiecki w Pleszewie został założony 1 maja 1913 r., jako spółdzielnia z nieograniczona odpowiedzialnością (Eigetragene Genossenschaft mit unbeschränkter Haftplicht). Jego celem było podniesienie dobrobytu członków przez dostarczenie im dogodnego kredytu oraz krzewienie oszczędności. Władzami spółdzielni były: Walne Zgromadzenie, jako organ uchwałodawczy, Rada Nadzorcza, jako organ nadzorczy i Zarząd, jako organ wykonawczo-zarządzający. W 1915 r. spółka liczyła 329 członków, głównie drobnych kupców i rzemieślników, a w okresie najlepszej koniunktury posiadała ok. 600 udziałowców. W maju 1929 r. zmieniono nazwę na Bank Kupiecki Spółdzielczy spółdzielnia z nieograniczoną odpowiedzialnością w Pleszewie. Z powodu kryzysu gospodarczego lat 1928-1935 spółka poniosła duże straty i z tego powodu uchwałą Walnego Zgromadzenia z dnia 13 czerwca 1934 r. postawiono ją w stan likwidacji. Z powodu trudności z pokryciem strat likwidacja przeciągnęła się do wybuchu II wojny światowej, następnie została zawieszona i wznowiona z końcem 1946 r. Minister Skarbu zarządzeniem z 4 stycznia 1950 r. (Dz. Urz. Ministerstwa Skarbu, nr 3, poz. 26), podał Bank Kupiecki do likwidacji w całości w trybie dekretu z 25 października 1948 o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych (Dz. U., nr 52, poz. 410). Ostateczną likwidację przeprowadził Państwowy Bank Rolny, a Minister Finansów Decyzją z 22 stycznia 1951 r. uznał Bank Kupiecki za zlikwidowany (M.P., nr A-9, poz. 143).