Analizy sytuacyjne, sprawozdania z inwigilacji działaczy i organizacji, listy członków nielegalnych partii i stowarzyszeń, opinie o ośrodkach emigracyjnych, protokóły przesłuchania aresztowanych, protokóły rewizji i wykazy aresztowanych, dzienniki śledcze, doniesienia agentów, oryginały i przekłady na język rosyjski pism, ulotek, proklamacji, broszur, instrukcji bojowych, statuty i deklaracje ideowe partii politycznych, korespondencja z władzami rządowymi i policyjnymi.

Wydziały ochrony bezpieczeństwa publicznego i porządku - /tzw. "Ochrana"/ organy tajnej policji carskiej do walki z ruchem rewolucyjnym powstały w r. 1881 w Petersburgu, Mokwie i Warszawie. Podlegały one Departamentowi Policji M. S.W., związane były również w pewnym stopniu a gubernialnymi zarządami żandarmerii i generał-gubernatorem. Naczelnikami Wydziałów Ochrany byli zazwyczaj oficerowie żandarmerii, występujący taż jako prowadzący śledztwo. Na podstawie ustawy o stanie wzmocnionej ochrany z dnia 14/27/ sierpnia 1881 r. ochrana miała szerokie uprawnienia w zakresie dokonywania aresztowań i przeprowadzania rewizji . Wspomniana ustawa, jako ustawa o środkach ochrony porządku państwowego i spokoju społecznego stanowiła załącznik 1 do § 1 ustawy o uprzedzaniu i zapobieganiu przestępstwom. Ustawa przewidywała ogłoszenie w całym państwie lub w poszczególnej jego części stanu wzmocnionej lub nadzwyczajnej ochrany na wniosek mini ministra spraw wewnętrznych, rozszerzała na tan okres władzę, miejscowej administracji, dawała żandarmerii i policji prawo aresztowania osób podejrzanych o działalność antypaństwową i przynależność do podejrzanych stowarzyszeń oraz prawo dowolnego przeprowadzania rewizji, otwierając zwłaszcza przed żandarmerią carską, szerokie możliwości dopuszczania się nadużyć, gwałtów, prowokacji itp. W czasie trwania czasu nadzwyczajnej ochrony władze administracyjne miały prawo zamykać szkoły , zwalniać z pracy urzędników i wymierzać kary w drodze administracyjnej /np. zesłanie na okres 5 lat/. Całe państwo podzielono na 13 nowych oddziałów Ochrany. W czerwcu 1907 r. okólnikiem Warszawskiego Generał-Gubernatora został utworzony Nadwiślański Rejon Wydziału Ochrany i miał on na celu skoncentrowanie i zwiększenie środków w walce z ruchem rewolucyjnym. Władze Ochrany Warszawskiej działały do roku 1916.