Akta Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Reja zawiera wartościowy materiał do dziejów prywatnego szkolnictwa średniego w Polsce międzywojennej. W zespole znajdujemy dane o pochodzeniu społecznym, wyznaniu, warunkach materialnych uczniów Gimnazjum, a także o ich stanie wiedzy i umiejętnościach. Dane te znajdujemy w Dziennikach Głównych, pracach maturalnych, co zaś do warunków materialnych ważne są podania o ulgi w opłatach. Oddzielną grupę stanowią akta Towarzystwa Opieki Rodzicielskiej świadczące o dużym zaangażowaniu rodziców w sprawę poprawy warunków uczniów w szkole.

Pomysł założenia Gimnazjum im. Mikołaja Reja zrodził się w roku 1905 wśród członków Zboru Ewangelicko-Augsburskiego w Warszawie z okazji obchodu 400-nej rocznicy urodzin wielkiego pisarza, twórcy literatury polskiej i szermierza Reformacji. 4 czerwca 1906 roku nastąpiło udzielenie koncesji przez Kuratora Okręgu Naukowego Warszawskiego na otwarcie prywatnego zakładu naukowego męskiego bez praw z językiem wykładowym polskim. Oficjalne otwarcie Gimnazjum nastąpiło w dniu 1.09.1906 roku, a pierwszym dyrektorem został ks. pastor J. Machlejd pozostając tam na stanowisku przez 11 lat. Szkoła mieściła się początkowo przy ul. Kaliksta ( obecnie Śniadeckich) nr. 8, w gmachu stanowiącym wówczas własność szkoły Edwarda Rontalera. Po dwóch latach Szkoła została przeniesiona do gmachu Muzeum Rolnictwa i Przemyślu . Od roku szkolnego 1913/1914 Szkoła mieści się w gmachu przy placu Małachowskiego 1. Po odejściu dotychczasowego dyrektora zastąpił go nauczyciel matematyki i fizyki tego Gimnazjum inż. Jan Kozakiewicz, który pełnił tę funkcję przez cztery lata od roku szkolnego 1917/1918 do 1920/1921. Przeprowadzili on Szkołę przez jej najtrudniejszy okres poprzedzający wyzwolenie Polski. W roku 1921 dyrektor Kozakiewicz ustąpił ze względu na zły stan zdrowia powracając na stanowisko nauczyciela. Od 1.08.1921 dyrektorem Szkoły został Adam Rondhalter. W 1933 r gimnazjum Reja przekształcono w trzy szkoły: 6-cio klasową Szkołę Powszechną, o pojedynczych klasach, 4-ro klasowe Gimnazjum o podwójnych oddziałach oraz 2-klasowe liceum o dwóch typach: humanistycznym i matematyczno-fizycznym.Także od końca lat 20- tych obserwuje się dynamiczny wzrost liczby uczniów, kwitnie działalność turystyczno-krajoznawcza i wychowawcza. Odbywają się liczne wycieczki i obozy uczniowskie. Ogromna też jest inicjatywa uczniowska. Wydawane były m.in. pisma uczniowskie : ,,Bujdziaż”, ,,Chaos”, ,,Dzwon”, ,,Iskra”, ,,Kwadryga. Czasopismo literackie”, ,,Macte Animo”, ,,Młodość”, ,,Młody Filareta”, ,,Młody publicysta”, ,,Na przełęczy”, ,,Nasza Gazetka”, ,,Nic”, ,,Niebieski mundurek”, ,,Ognisko”, ,,Orlęta”, ,,Plon”, ,,Promień”, ,,Quincunx”, ,,Rejak”, ,,Spluwaczka”, ,,Społem”, ,,Sztubak- Dwutygodnik literacki”, ,,Światowid”, ,,Świt”, ,,Trzy po trzy”, ,,Zarzewie”. Po wybuchu wojny szkoła uczestniczy aktywnie w tajnym nauczaniu, które rozpoczęte zostaje już~ ,,w październiku 1939. Zajęcia odbywały się w mieszkaniach prywatnych uczniów i profesorów I Liceum ,,Reja”. rok szkolny 1939/1940 zakończył się egzaminem maturalnym w 1944 r. W tym samym czasie Szkoła Powszechna mieściła się w gmachu Liceum im. Zamoyskiego przy ul. Smolnej. Uczniowie Gimnazjum i liceum im. ,,Reja” brali też udział w Powstaniu Warszawskim walcząc w ,,Szarych Szeregach” Po wojnie pierwszym dyrektorem szkoły została Helena Bursche dawna dyrektorka gimnazjum Wazówny. W 1949 roku zastąpił ją Pastor Feliks Gloech. W 1952 Szkoła została upaństwowiona. Wśród znanych absolwentów Liceum Reja odnajdziemy m.in. Ryszarda Dobrowolskiego i Andrzeja Makowieckiego.