Plany fabryk i urządzeń przemysłowych, dokumenty finansowe, sprawozdania, akta personalne, świadectwa szkolne, dyplomy wyższych uczelni, plany miejscowości.

9 lipca 1866 r. został wydany ukaz wprowadzający w Królestwie Polskim ustawę o akcyzie od trunków. Początkowo system akcyzy królestwa składał się z Zarządu Centralnego, zarządów gubernialnych w każdej guberni i zarządów okręgowych. Całość podlegała Departamentowi Dochodów Niestałych Ministerstwa Finansów. Zarządowi akcyzy podporządkowane zostały także dochody od produkcji tytoniu, soli, cukru, nafty. Przed ukazaniem się ustawy akcyzowej sprawami podatków od produkcji zajmował się Wydział Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Warszawski Gubernialny Zarząd Akcyzy zajmował się: - poborem podatków od trunków, tytoniu, cukru, nafty, zapałek, drożdży prasowanych; - sprzedażą detaliczną trunków we własnych sklepach; - działalnością kontrolną; Warszawski Zarząd Akcyzy kierował również skarbowymi nakładami produkcyjnymi w podległych mu guberniach. W zakresie kontroli Zarząd miał nadzór nad produkcją, jakością, miarami, przewozami i sprzedażą trunków oraz innych wyrobów podlegających akcyzie. Zarząd Warszawski dzielił się na okręgi i rejony. Ilość okręgów zawsze kształtowała się w granicach od 3 do 7, zaś ilość rejonów od 7 do 12. Nadzór administracyjny nad Zarządem sprawował gubernator. Po wybuchu pierwszej wojny światowej urząd nadal prowadził swoją działalność, lecz zmniejszył się jego zakres działania. W związku z tym część wyższych urzędników Zarządu oddelegowano do pracy w Zarządzie Głównym w Petersburgu. Począwszy od sierpnia 1915 r. Urząd ewakuowano do Rosji. Siedzibą Warszawskiego Gubernialnego Zarządu Akcyzy stało się miasto Kozłów w guberni Tarnowskiej. Kancelaria Urzędu funkcjonowała tam aż do lutego 1918 r.