Konferencje KD PZPR Wola 1949-1986 r. (20j.a.) – sygn.1-20 Znajdują się tu protokoły wraz z załącznikami dzielnicowych konferencji, komisji mandatowych i skrutacyjnych, referaty, stenogramy obrad, sprawozdania z działalności KD, programy działania, wykazy imienne członków i delegatów, listy obecności, głosy w dyskusji zgłaszane do protokółu, biuletyny informacyjne, teksty i projekty uchwał. Plenum KD 1949-1985 r. (17 j.a.) – sygn. 21-37 Znajdują się tu protokoły posiedzeń plenarnych z załącznikami. Posiedzenia miały charakter tematyczny, związane były przeważnie z uchwałami KC PZPR i dotyczyły m.in. oceny realizacji planów społeczno-gospodarczych w dzielnicy Wola, działalności placówek kulturalnych i naukowych, stanu bezpieczeństwa i porządku publicznego, a także sytuacji panującej w DRN i POP. Prawie w każdym posiedzeniu rozpatrywano sprawy organizacyjne i dokonywano zmian personalnych pracowników. Komisja Rewizyjna KD 1955-1963 r. (2 j.a.) – sygn. 38-39 Seria ta zawiera protokoły posiedzeń i pokontrolne KD. Komisja Kontroli Partyjnej KD 1962-1976 r. (1 j.a.) – sygn. 40 Znajdują się tu sprawozdania Dzielnicowej Komisji Kontroli Partyjnej Warszawa Wola oraz informacje i plany pracy. Egzekutywa KD 1949-1986r., (84j.a) – sygn. 41-124 Akta tej grupy zawierają protokoły z załącznikami o tematyce bardziej szczegółowej niż na posiedzeniach plenarnych. Zwykle dotyczyły obsady personalnej ważniejszych stanowisk w KD, DRN i innych jednostkach podległych. Oceny pracy POP i Działalności organizacji młodzieżowych w dzielnicy oraz wyniki gospodarcze zakładów pracy z terenu Woli, plany pracy KD, informacje o stanie bezpieczeństwa publicznego i zabezpieczenia mienia społecznego w dzielnicy. Egzekutywa zatwierdzała materiały na posiedzenia plenarne. Sekretariat KD 1949-1958 r. (4 j.a.) sygn. 125-128 Protokoły sekretariatu zawierają m. in. odprawy sekretarzy POP i aktywu KD oraz protokoły posiedzeń Prezydium Klubu Radnych PZPR. Wydział Organizacyjny 1949-1990 r. (23 j.a.) sygn. 129-151 W grupie tej znajdują się materiały sesji popularno-naukowej na Woli, Biuletyny Informacyjne KD, rozliczenia finansowe oraz materiały Komisji Inwentarzowej KD Wola. Większość jednak stanowią roczne i kwartalne ankiety statystyczne oraz sprawozdania o członkach i kandydatach partii.

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza powstała 15 grudnia 1948 roku z połączenia Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Sama określała się jako „partia polskich komunistów, walcząca o interesy klasy robotniczej i ogółu ludzi pracy, o zbudowanie w Polsce ustroju socjalistycznego... która, troszczy się o zgodne z celami i zasadami socjalizmu sprawowanie władzy w państwie, doskonalenie pracy aparatu państwowego, podnoszenie jego efektywności, eliminowanie biurokratycznych naleciałości, tworzeniem korzystnego klimatu dla społecznego współdziałania z organami władzy państwowej oraz umacnianie jej autorytetu.” „Podstawową metodą spełniania przez partię kierowniczej roli jest oddziaływanie partii za pośrednictwem jej członków na pracę organów władzy, administracji i organizacji społecznych, korzystanie z uwag i opinii społeczeństwa, szerokie stosowanie konsultacji, przygotowywanych uchwał i decyzji o istotnym znaczeniu dla społeczeństwa”. Cytat ten ze wstępu do „Statutu PZPR” najpełniej oddaje istotę celów i zadań jakie stawiała sobie PZPR. PZPR była nie tylko partią polityczną sensu stricte, lecz organizacją spełniającą szereg funkcji właściwych organom władzy i administracji. Sprawowanie tej władzy przez PZPR odbywało się przy szerokim wykorzystaniu pozornie demokratycznych instytucji prawnoustrojowych PRL – sejmu, rad narodowych, wielopartyjnego systemu państwa. Faktyczną władzę sprawowała partia i jej organa, które wydawały polecenia administracji państwowej, dyrekcjom zakładów i instytucji w sposób bezpośredni, a poprzez stojących na ich czele członków partii wpływały na wykonanie dyrektyw. Naczelną zasadą ustroju Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej była zasada centralizmu demokratycznego oraz przewodnia rola Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wpisana do Konstytucji znowelizowanej przez Sejm 10.02.1976 r. Statut PZPR określał funkcjonowanie tego systemu oraz strukturę organizacyjną PZPR. Kompetencje, zadania i struktura władz PZPR zostały określone w „Statucie PZPR.” Władzami uchwałodawczymi w partii były: zjazd, konferencje, komitet, zebranie; władzami wykonawczymi: Biuro Polityczne, egzekutywa, sekretariat; organami kontrolnymi: komisja rewizyjna, komisja kontroli partyjnej, a od 1986 r. komisja kontrolno-rewizyjna. Partia opierała swą działalność na organizacjach partyjnych, które tworzyły się w oparciu o struktury terytorialno-produkcyjne oraz podporządkowaniu organizacji niższego szczebla organizacjom szczebla wyższego. Na czele struktury stał Komitet Centralny, podlegały mu Komitety Wojewódzkie, które z kolei nadzorowały organizacje partyjne: gminne, miejsko-gminne, miejskie, dzielnicowe. Te zaś kierowały pracą podstawowych organizacji partyjnych (POP) w zakładach pracy w mieście i na wsi. Najwyższą władzą komitetu dzielnicowego była konferencja. W okresie między konferencjami pracą komitetu kierowało plenum i egzekutywa. Rolę i zadania komitetu dzielnicowego Statut PZPR określał następująco: 1.Komitet dzielnicowy kieruje działalnością podległych mu organizacji, zapewnia realizację programu i linii politycznej 2.Rozwija własne inicjatywy i samodzielnie określa zadania wynikające z warunków i potrzeb pracy partyjnej na terenie dzielnicy. 3.Kształtuje skuteczną działalność kadr partyjnych, dokonuje okresowych ocen realizacji polityki kadrowej i zapewnia wykonanie wynikających z nich wniosków. 4.Kieruje ideologicznym kształceniem członków i kandydatów partii. 5.Inspiruje działalność instytucji państwowych, gospodarczych i organizacji społecznych poprzez członków partii w nich działających. 6.Rozpatruje oceny, analizy i informacje dot. zasadniczych problemów dzielnicy. 7.Współdziała z dzielnicowymi organizacjami stronnictw sojuszniczych. 8.Komitet dzielnicowy pracuje w oparciu o przyjęty przez siebie regulamin i półroczne plany pracy. 9.Komitet dzielnicowy odbywa swoje plenarne posiedzenia w miarę potrzeb, nie rzadziej niż raz na trzy miesiące. 10.Komitet dzielnicowy PZPR w rozpatrywanych sprawach podejmuje uchwały, których projekty przedkłada egzekutywa KD lub komisje KD. Komitet Dzielnicowy PZPR Warszawa Wola był kontynuatorem działalności organizacyjno-politycznej Komitetu Dzielnicowego PPR Wola i Komitetu Dzielnicowego PPS Wola. W okresie trzech miesięcy, jakie dzieliły Kongres Zjednoczeniowy Partii od I Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej, Komitet Dzielnicowy przeprowadził scalenie kół PPR i PPS. Akcja scalenia kół łączyła się z akcją sprawozdawczą z Kongresu Zjednoczeniowego. I Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza odbyła się 13 marca 1949 r. w lokalu przy ul. Krochmalnej 92. Na Konferencję wybrano 259 delegatów, obecnych było 245 delegatów. W okresie między konferencjami władzą kierującą pracą dzielnicowej organizacji partyjnej były plenum i egzekutywa KD. Posiedzenia plenarne odbywały się przeciętnie cztery, pięć razy w roku. Wytyczały one kierunki działania KD oraz oceniały realizację uchwał instancji partyjnych. Egzekutywa natomiast kierowała pracą KD na co dzień. Zbierała się raz w tygodniu. Problemy omawiane na posiedzeniach egzekutywy były bardzo różnorodne. Dotyczyły spraw bardziej ogólnych, związanych z wydarzeniami w świecie i kraju, jak i spraw odnoszących się tylko do Dzielnicy Wola. W związku z tym, że dokumentacja w początkowym okresie działalności KD Wola zachowała się w stanie dosyć szczątkowym, nie możemy odtworzyć kolejnych etapów rozwoju aparatu partyjnego. I tak w okresie od 1949 r. do 1953 r. istniały w KD następujące wydziały: 1.Organizacyjny; 2.Propagandy; 3.Kobiecy; 4.Kadr; 5.Referat Ekonomiczny; 6.Ogólny; 7.Komisja Administracyjno-Samorządowa Przy Wydziale Propagandy działały następujące Komisje: 1.Oświaty; 2.Szkoleniowa; 3.ds. Komitetów Rodzicielskich; 4.Historii Partii Lokal Komitetu Dzielnicowego Warszawa Wola mieścił się początkowo przy ul. Działdowskiej 6, następnie od stycznia 1952 r. został przeniesiony na ulicę Młynarską. Kresem działalności KD był XI Zjazd PZPR obradujący w styczniu 1990 roku. W dniu 30 stycznia uczestnicy Zjazdu podjęli uchwałę o rozwiązaniu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co oznaczało zaprzestanie działalności wszystkich struktur partii, w tym i Komitetu Dzielnicowego Śródmieście.