Organizacja KKO – statuty, regulaminy, powołanie członków Rady, lata 1928 – 1938, sygn. 1-4, Protokoły posiedzeń Zarządu KKO, lata 1925 – 1931, sygn. 5-8, Sprawozdania, lata 1926 – 1937, sygn. 9-16, Protokóły lustracji i kontroli KKO, lata 1927 – 1935, sygn. 17, Majątek KKO, lata 1926 – 1939, sygn. 18-21, Księgi kasowe, lata 1936 – 1939, sygn. 22-45, Rachunki czekowe, rok 1938, sygn. 46-48, Wkłady, lata 1933 – 1939, sygn. 49-72, Szkolne kasy oszczędności, lata 1927 – 1939, sygn. 73-78, Kredyty, lata 1929 – 1939, sygn. 79-88, Weksle, lata 1928 – 1939, sygn. 89-94, Zobowiązania dłużne, spłaty długów, wykazy dłużników, lata 1927 – 1940, sygn. 95-109, Egzekucje wierzytelności, lata 1928 – 1939, sygn. 110-120, Subskrypcje, sygn. 121-123, Pożyczki hipoteczne, lata 1935 – 1939, sygn. 124-125, Różne – subwencje, reklama, lata 1937 – 1939, sygn. 126-128, Rejestracja KKO – m.in. statuty KKO, rok 1948, sygn. 129, Protokóły posiedzeń Rady Zarządu i Dyrekcji KKO, lata 1928 – 1939, sygn. 130-133, Preliminarze budżetowe i bilanse, lata 1947 – 1949, sygn. 134-138, Protokóły rewizji KKO, lata 147 – 149, sygn. 139, Kredyty, pożyczki, zadłużenie i straty, lata 1945 – 1949, sygn. 140-144, Likwidacja KKO, lata 1949 – 1951, 145-148, Dopływy: Sprawozdanie KKO za 1935 r., rok 1936, sygn. 149, Księgi kasowe, lata 1938 – 1940, sygn. 150-151.

Komunalna Kasa Oszczędności Powiatu Białostockiego powstała w 1925 r. Jej organizację oraz zadania określał statut uchwalony przez Sejmik Powiatu Białostockiego w dn. 7 lipca 1928 r. i zatwierdzony przez Wojewodę Białostockiego w dn. 3 listopada 1928 r. W 1937 r. Kasa otrzymała nowy statut uchwalony przez Radę Powiatową w dn. 21 grudnia 1937 r., oparty na Rozporządzeniu Prezydenta RP z 24 października 1934 r. o komunalnych kasach oszczędności. W latach 1939 – 1940 władze radzieckie przeprowadziły likwidację aktywów i pasywów KKO. W dn. 4 września KKO Powiatu Białostockiego wznowiła swoją działalność w oparciu o akty normatywne z okresu międzywojennego. We wrześniu 1947 r. statut został zmieniony, a 1 marca 1948 r. nowy statut został zatwierdzony przez Związek Komunalnych Kas Oszczędności Rzeczpospolitej Polskiej. Zadaniem KKO miało być ułatwienie gromadzenia oszczędności i ich oprocentowanie, uprzystępnienie ludności kredytu, współdziałanie w dostarczaniu kredytu i upowszechnianiu obrotu bezgotówkowego. Organami Kasy były Rada Kasy oraz Zarząd Kasy, a ich kadencja trwała 3 lata. W 1937 r. w myśl nowego statutu Zarząd KKO zmienił nazwę na Dyrekcję KKO. Z dniem 31 marca 1949 r. wskutek zarządzenia o reformie bankowej czynności KKO zostały zawieszone. Aktywa i pasywa KKO przejął do likwidacji Oddział Wojewódzki Banku Rolnego w ramach którego działało skomasowane Biuro Likwidacyjne KKO województwa białostockiego. Akcja likwidacyjna KKO przeciągnęła się do końca 1951 r.